E prisja Lumen, u argëtova me Artën!

Mu desh një kohë e gjatë të menaxhoj planin se si t’ia mbathi në Durrës për pushime, por pa gruan dhe fëmijët. Nuk e di pse kësaj radhe më mbisundoi kjo dëshirë e tillë. Fajin më të madh e kishte një mike virtuale, e cila jetonte në Gjermani, por që me burrin nuk kishte marrëdhënie të mira, pothuajse sikur edhe unë që gruan as nuk mund ta shikoj se lere më ta dua. Dikush do të thoshte “Ndaju nga ajo, nëse nuk të ec!”. Shumë lehtë është ky veprim t’i preferohet dikujt tjetër, por nëse futesh vetë në këtë situatë, e vërteton se nuk është edhe aq kollaj ndarja. Aq më keq kur ke edhe fëmijë me atë grua.
Lumja ishte tridhjetëvjeçare dhe kishte dy fëmijë me burrin e saj. Një mbrëmje u njohëm rastësisht duke llakërduar në chat. U pëlqyem pa masë dhe u pajtuam që dashurinë t’ia falim njëri-tjetrit, ndërkohë jetën fëmijëve tanë dhe bashkëshortëve, ndonëse nuk i duronim ata as afër.
Me Lumen planifikuam që të takoheshim në Durrës, kur ajo do të vinte nga Gjermania për pushime. Edhe pse nuk e kisha parë kurrë, i besova dhe u nisa në datën e caktuar për Durrës. Prit një ditë, prit dy, prit tre ditë, Lumja nuk u paraqit fare... Filloi të më kaploj një ndjenjë, sa e dëshpërimit, po aq edhe e urrejtjes ndaj saj. Të kthehesha prapë, as që mendoja, sepse tashmë kisha bërë një rrugë të mirë deri atje, dhe pse mos ta shfrytëzoja. Në ditën e pestë, duke e pritur Lumen, në një pasdite paksa me shi, dola në ballkon të apartamentit tim dhe shikoja, herë detin e bukur, herë qiellin e vrenjtur, bash sikurse fytyra ime. Papritmas, sytë mu ndeshën me një fytyrë femre, e cila vëzhgonte shiun, sikurse unë, por nga brendia e dhomës së saj nga një hotel fqinj. Nëpër xhamat e saj rrëshqisnin ca pika shiu, të cilat e bënin xhamin qorr, duke më penguar ta shoh më qartë atë fytyrë që dukej të ishte mjaftë e ëmbël. Pasi edhe ajo më hetoi se po e gëlltitja me sy, mbështeti buzët mbi xham, duke lënë aty formën e tyre gjatë puthjes. Ishte ky sinjal i mjaftueshëm se dielli do të nxehë për mua, pas pesë ditësh që prisja të takohem me Lumen. Si dukej, asaj i pëlqente shiu, ndoshta edhe shëtitjet nëpër shi. Mendoja, a mos vallë është edhe kjo tip femre, sikur që më pat treguar një mike se i pëlqente seksi nën shi?!
Pasi më ka përshëndetur, e që edhe unë ia ktheva, bëri diçka me shenjë, por as që e kuptoja se çfarë donte të më thoshte. Pak minuta më vonë, kur edhe shiu filloi të ndalej, ajo doli jashtë me çelësa duke i sjellë rreth gishtit. Iu afrua një veture të bukur, hapi derën dhe u fut në të. Unë e vëzhgoja edhe më tej, por ajo nuk e kishte më pozicionin të më shikonte. Fillova ta harroj, duke menduar se ai veprim i saj që bëri përmes xhamit të lagur, kishte qenë një provokim, si dënim për mua që e shikoja si huti. Ndonëse prisja që të nisej, ajo nuk lëvizte nga vendi. Qëndronte në makinë, sikur priste dikë. Më vonë ma rroki se ndoshta isha unë ai që ajo priste. Me nxitim vesha një këmishë me krahë të shkurtër dhe dola jashtë. Iu afrova makinës, paksa me frikë se po më del dardhë me bisht kjo punë. Por, ajo ishte e shkathët. E hapi derën dhe më ftoi me shikim që të futesha brenda. E ndezi motorin dhe me nxitim u nis nga vendi, pa u përshëndetur fare me mua. Mbeta i shtangur... Athua çka do më ndodhte... Mos vallë kam rënë në ndonjë kurth... Mos vallë ashtu e kështu. Pas disa minutash, u gjendem në një park të braktisur, jashtë qytetit. Ajo filloi të shikonte atë pamje madhështore përtej xhamave të makinës, ndërkohë që fshirëset e xhamave filluan të bëheshin të bezdisshme paksa. Shiu vazhdonte te binte, por me një intensitet paksa më të shtuar. Ishte një reshje e çrregulluar. Nuk merrej vesh kur po ndalej e kur po bie shi. Ajo doli nga makina dhe u ulë në një stol të improvizuar nga dikush, sepse ai park nuk i ngjante atij që dikush nga shteti përkujdesej për të. Asnjë njeri anash në ato çaste. I kishte dëbuar shiu i verës, i cili mua më pëlqen shumë.
- Këtu vij shpesh... Sa herë ndihem e zbrazur apo e trishtuar nga jeta – ishin këto fjalët e para që mi drejtoi mua.
- Unë nuk po e shoh se ju jeni në këtë gjendje! Makina luks, apartamenti i shtrenjtë, e bukur si hana, e pashme dhe e lezetshme dukesh. Pse nuk je e kënaqur? – e pyeta.
- Hahahahaha... Ti mendon se këto e bëjnë një femër të lumtur? – ma ktheu femra që ende nuk e dija se kush dreqin është
- Do flasim edhe për këtë, por eja të ikim nga shiu, sepse u bëmë qull – i propozova. Por, ajo në vend se të më dëgjonte, ma shtriu dorën dhe më tërhiqte edhe më larg makinës.
- E dua shiun... Më pëlqen kur jam e lagur deri në palcë, sepse kështu mund të mi lajë lotët, nëse qaj për këtë botë të brishtë – më tha, gjithnjë duke u larguar nga makina dhe duke u futur në një pjesë me drunj.
Shiu binte pa pushim, pa pyetur nëse ne po lageshim e po tkurreshim nën gjëmimet e ndonjë rrufeje. Lotët tashmë ia vërejta në sy, të cilat i qen bërë një me shiun. Ajo dukej se po përkujtonte ndonjë nga skenat e kaluara të saj. Iu afruam një pellgu pranë detit, i cili ishte bërë i erret dhe kishte një pamje të frikshme. Ajo afrohej gjithnjë e më tepër, duke iu lutur atij me një zë të trishtuar "Më merr me vete, në thellësinë tënde të pafund". Filloi t’i shpaloste kujtimet dhe bisedat që kishte bërë me dikë. Tek-tuk i dilte ndonjë buzëqeshje e tharë në buzët e mavijosura. Ma lëshoi dorën dhe papritur filloi të vraponte dhe, duke qeshur në mënyrë artificiale, kthente kokën nga unë. Si dukej, imagjinonte mikun e saj, i cili do ta ketë ndjekur nga pas. Ashtu i hutuar, fillova t’ia imagjinoja ato skena. Nisa të vrapoj pas saj, por isha shumë më i shpejtë se ajo. E rroka për beli e ngrita në ajër, duke e puthur në faqe. Të dy qeshëm si fëmijë, nën rrebeshet e shiut.
- Tani të kuptoj, sepse edhe unë kam hallin e njëjtë... Por, mos u dorëzo se nuk lidhet bota vetëm për një person – i thash.
- Vërtetë! Je vetëm këtu? – më pyeti.
- Po, kam pesë ditë që pres dikë, por nuk e takova dot. U bë mirë që të takova ty – ia ktheva.
Ajo qeshi dhe mu hodh në përqafim, duke më puthur në qafë. Ndonjëra nga puthjet mi përkëdhelte skajet e buzëve. Më ngjalli epsh si kurrë më parë. E shtrëngova për beli dhe fillova disi ta dua. Ishim bërë si dy zogj të braktisur dhe të humbur në pyll.
- Sa budallenj... jemi vetëm dhe paguajmë dy apartamente – me tha, pasi mu varë në qafë, ndërkohë që këmbët mi kishte lidhur për trupi.
E nuhata eksitimin e saj, i cili më bëri që t’i harroj të gjitha mendimet dhe të filloj aksionin. Ishte hera e parë që unë nën qiell të hapur dhe nën shiun e verës kisha në përqafim një femër, të cilën do ta dëshironte çdo mashkull.
Spontanisht, duke u puthur, gjetëm një vend të përshtatshëm, ku u shtrimë mbi barë, pa i ndërprerë puthjet.
- Ohhhh fati im, sa i ëmbël që më je. Më bëj të pendohem për fjalët që ia thash detit – fliste pa kontroll femra, të cilën ende nuk e njihja.
- Ti meriton shumë zemër... Ti je engjëll që nuk do të harroj tërë jetën – i thash, ndërkohë që veprimet për t’ia mbështetur nuk i ndalja.
Pas pak u gjendëm lakuriq mbi ato pak lecka që kishim në trup. Iu futa midis këmbëve dhe fillova të depërtoj ngadalë, ndërkohë që ajo nisi t’i dridhte vithet sikur mezi priste ta gëlltisë deri në fund karin e kapluar nga një temperaturë e lartë. Isha i eksituar tej mase që po përjetoja për herë të parë seks në natyrë dhe në shi.
- Ahhhhh shpirt... ti po ma mbushke këtë zbrazëtirë që po e ndjej kaq kohë – ulërinte ajo, kur iu zhyta deri në fund, në brendi të pidhit magjik që kishte. Them magjik, sepse i ngjasonte një pidhi vajzushe, e cila kurrë se ka ngrënë një hu të vërtetë, por që është argëtuar vetëm me adoleshentë, sa për ta hequr atë membranë të mallkuar të vajzërisë.
- Ohhhhh sa shumë po ma shtrëngon... E paske pidhin si të një çupeje të vogël engjëll... Ohhhhhh sa e nxehtë qenke – i flisja, por që asnjë gjë nuk e gënjeja sepse ishte vërtetë e tillë. Kishte trupin e lëmuar si peshk, gjinjtë e fryrë e të fortë me një madhësi mesatare.
- Më shpejtë... më shpejtë zemër... Ohhhhh... të dua shumë... me qijë fortë – filloi të bërtasë kjo hyjni, si duket, e eksituar nga komplimentet që ia dhashë paraprakisht. Trupin nisi ta përdredhë si ngjalë, ndërkohë që në karin tim i ndjeva shtangimit e saj, e që mjaftuan të më eksitojnë deri në maksimum, kur edhe vullkani im filloi të shpërthejë.
- Ahhhhhh... do të eksplodoj zemër... prite një llavë të madhe... ka kohë që akumulohet në mua... Ohhhhhh... – bërtisja, sa nga lezeti, po aq edhe të kuptoj nga ajo se çfarë duhet të bëj. Dëshira ime ishte që ta mbushja, sepse për mua kiamet është kur më duhet ta nxjerr nga parajsa, në çastin më të mirë.
- Më mbushë fortë... ma shuaj zjarrin... Oooooooohhhhh, shpëtimtari im i dashur... më shpejtë, më shpejtë... fortë, fortë... – ishin fjalët e fundit që lëshonte pa kontroll bushtra, përderisa dridhej e përdridhej, derisa po përjetonte orgazmën. Ishte specialiste e punës së vet dhe dinte për mrekulli ta thithë nektarin, derisa unë e pompoja dhe e mbushja me llavën që kisha akumuluar disa ditë.
U shtrimë për një çast, pa bërë zë dhe pa komentuar asnjë veprim. Shiu tashmë kishte pushuar për një çast, por ne ishim të lagur qull. As që e kishim vërejtur se po binte shi. Ndjenjat ishin të pa përshkruara, larg nga ato që përjetohen nën dush të banjës.
- Ishe i shkëlqyeshëm – me tha ajo, disi për ta prishur heshtjen që mbretëronte mes nesh.
- Për ty as që mund të flasë, sepse kurrë më parë nuk kam pasur një femër të ngjashme – ia ktheva edhe unë komplimentet. Ngadalë kemi veshur ato lecka të lagura dhe të zhyllosura dhe jemi nisur drejtë makinës së saj. Për çudi, ajo kishte harruar ta kyçte, por që asgjë nuk mungonte në të. Ndihesha paksa i turpëruar kur pas shiut kishin filluar lëvizjet e njerëzve, të cilët na shikonin me habi.
- Mos e vrajë mendjen shpirt, vetëm se mund të na kenë lakmi, asgjë më shumë – me tha ajo femër që se njisha ende. Megjithatë, si banor i zonës rurale, ndihesha paksa i turpëruar. Ikëm me vrap nga aty, por nuk u ndalem tek hotelet. Ajo ia shkeli në drejtim të Beratit.
- Ku po shkojmë? – e pyeta
- Kot fare... Po e bëjmë një gjiro, sepse edhe pak bëhet terri e më lehtë futemi brenda. Megjithatë, nuk bën të pëllasim se jemi qirë në natyrë – ma ktheu.
Përderisa shëtisnim me veturë, mua mu kujtua se duhet ta njoh atë femër. Nuk dija se nga t’ia filloj muhabetit, por e ndjeja se duhej ta bëj këtë.
- Më duket se është çasti i përshtatshëm për tu prezantuar!? – i thash, me një buzëqeshje, sikur të ndjeja unë fajin që se kemi bërë këtë më herët.
- Ke të drejtë, bile jemi vonuar ta bëjmë këtë. Unë jam Arta... vij nga një qytezë e Skraparit, por që më shumë jetoj në Berat, sepse aty kam të dashurin, me të cilin planifikojmë të martohemi, por që ai po më jep shenja të këqija kohët e fundit. Është bërë çapkën! – më tha, duke më shikuar në sy, sikur priste t’i prezantohem edhe unë.
- Unë jam Besimi... vij nga Prizreni. Njëjtë sikur ti, kisha edhe unë hallin... E kishim lënë një takim me femrën time këtu, por ja që nuk erdhi plotë pesë ditë. Megjithatë, u bë mirë ë? Kam nostalgji për femrat e Shqipërisë, sepse jeni më të shijshme kur flisni – i thash.
- Vetëm për kaq na do? – pyeti me kureshtje.
- Natyrisht se keni edhe shumëçka tjetër... Ti ishe ajo që para pak çastesh më bëre të harroj gjithçka, bile edhe femrën që prisja.
Pasi u njohëm paksa, ajo e ktheu veturën në drejtim të Durrësit, sepse nuk e arriti qëllimin për çka edhe bëmë gjiro gati deri në Berat. Sigurisht kishte qëllimin ta takonte diku fshehurazi të dashurin e saj. Kur arritëm afër hoteleve tona në Durrës, ajo parkoi me një qoshe veturën dhe paksa, si duke u përvjedhur, ia mësymë hotelit.
- Ti do vish tek unë... pastaj shkon në hotelin tënd. Kush po të pret atje – më tha me vendosmëri. Nuk e kundërshtova fare. U ngjitem në katin e pestë dhe pas pak u gjendem në apartamentin e saj. O zot, sa ishte më i mirë se apartamenti im! Dukej qartë se ajo nuk e kishte problem paranë, por jetën.
- Ja, kjo është shtëpia ime e përkohshme. Ika në banjë... do vish edhe ti? – me tha, duke më shikuar me sytë magjepsës që kishte, e që më gëlltiste zemrën.
- Si të dëshirosh... unë jam mysafiri yt dhe më pëlqen të jem i dëgjueshëm – ia ktheva. Ajo më rrëmbeu për dore dhe sikur me vrap u futëm në banjë. Si nikoqire që ishte, njëherë mi hoqi rrobat e mia, pastaj i hoqi edhe të vetat. Nuk di a do përjetoj edhe njëherë atë skenë që ma trondiste trurin. Në banjë dukej tamam si femrat që shikoja nëpër revistat erotike, apo në internet. Ishte shtathedhur, këmbë të formuara për mrekulli, ndërkohë që vithet lënin për të dëshiruar.
Pasi e rregulloi ujin, filloi loja me dush. Më spërkaste nëpër fytyrë e më pas ma sulmonte karin, i cili ishte bërë si dru, pasi shikoi atë trup të formuar në mënyrë artistike. Ma mbuloi tërë trupin me shkumë, por që më së shumti ma fërkonte karin dhe koçet. Unë e bëja të njëjtën, edhe pse kisha disa pjesë që dëshiroja ti fërkoj përnjëherë. Gjokset, vithet, këmbët, meskëmbëshin... Kudo dëshiroja ta fërkoja, por që nuk arrija dot.
- Qetësohu... Njëherë unë të fërkoj ty, e pastaj ti mua. Mos ki dert se tërë natën jam e jotja – më tha.
- Është kënaqësia ime të të kem pranë, ama s’mund të shoh këtë engjëll e mos ta prek – ia ktheva me modesti. Ajo qeshi dhe më puthi fortë në buzë. Mjaftoi kjo që të harronim shkumën. Nisem të shtrëngoheshim, të fërkoheshim trup në trup, ndërsa kari im ia fërkonte bregun e fryrë, për të depërtuar edhe tek klitorisi.
Ajo ishte e padurueshme në ato skena. Mori një pozicion më të përshtatshëm, sa që pa vështirësi kari depërtoi në pidhin e saj të lezetshëm. Filloi të përdridhej për mrekulli, sa që unë mezi qëndroja në vaskë, edhe pse ajo ishte e përshtatshme për një veprim të tillë.
- Ohhhh sa i shijshëm që je zemër... Sa mirë ia din rendin kësaj pune. Më përshtatesh, por edhe ky zotëria yt po i përshtatet zonjushës sime – fliste ajo gjëra që më joshnin edhe më shumë. Nuk isha mësuar të dëgjoj fjalë seksi nga një femër e Shqipërisë. Fjalë këto që më ngjasonin me ato që lexoja në përkthimet e filmave francez. Nuk gjeja fjalë në ato çaste, përderisa e trajtoja sikur luani i uritur. Kisha ndjenjën se për herë të parë isha me femër. Vërtetë ajo ishte tregim në vete.
Jemi qirë me afsh në vaskë, përderisa nuk kemi arritur orgazmën e dytë. Pasi kemi shpërlarë trupat edhe njëherë, jemi drejtuar shtratit komod dhe të shtrenjtë. Aty kemi biseduar gjerë e gjatë për çdo imtësi. Nga fjalët e saj mësova se në jetë i kishte shijuar të gjitha kënaqësitë, por që rehatinë shpirtërore ende nuk e kishte gjetur. Ndonëse nuk me sqaronte arsyet e dështimeve të saj që të rehatohej, la të kuptohej se asnjë mashkull nuk ia ka ditur vlerën deri më tash.
- Të tillë janë meshkujt... Gjithnjë të dëshirojnë si trup, si mjet argëtimi, por si qenie kurrë. Ndoshta faji është tek ne, por nuk besoj të jemi aq të mallkuara – më tha pasi shpalosi pjesën më të dhimbshme të historisë së saj.
- Jo, asnjëra nuk është e vërtetë nga ato që thua. Ju vuani sepse e mbivlerësoni vetveten. Deri më sot, asnjëra nga femrat nuk ka ditur ta kultivoj dashurinë e sinqertë që ia kam dhuruar. Si duket, ju ngopeni shpejtë me dashurinë që buron nga i njëjti burim. Ju kërkoni gjithmonë burime të tjera... Ndoshta ky është mallkimi – i thash, duke mbrojtur gjininë mashkullore.
Derisa kemi biseduar tema serioze, atë e kishte zënë gjumi. Unë edhe ca kohë kam hulumtuar nëpër çdo qoshe të apartamentit të saj, jo pse jam i pasjellshëm, por dëshiroja ta njoh më shumë. Në një foto-album gjeta fotografi të saj me meshkuj të ndryshëm, në qytete e shtete të ndryshme. E kuptova se ka një histori të pasur dhe se jetën e ka shijuar më shumë se ç’do të dëshironte një moshatare e saj.
Jam kthyer në shtrat, duke e shikuar se si merrte frymë, ndërkohë që fillova të kuptoj se po e dashuroj. Gjumi më kishte kapluar, duke menduar se ku jam, me kënd jam në shtrat dhe çfarë do më sillte e nesërmja.
Në mëngjes jam zgjuar para saj dhe sërish sillesha nëpër apartament. Për një çast iu afrova xhamit, nga i cili për herë të parë e njoha këtë femër magjike. Sytë më shkuan në dritaren time, por që nuk shihja njëri. Sigurisht, unë isha mysafir tek Arta.
Ia lëshova sytë asaj... qëndronte e shtrirë, sikur ta kishte lodhur ndonjë sëmundje e rëndë. Ora kishte vajtur dhjetë, por që nuk doja të dilja nga aty, edhe pse plazhi ftonte me të madhe njerëzit që të zhyteshin në ujin e kthjellët, nën qiellin, tashmë të kthjellët, ku rrezet e diellit ledhatonin valët e detit.Një zile telefoni e zgjoi Artën nga gjumi. Ishte miku i saj, i cili i tha para meje “mirëmëngjesi zemër” edhe pse unë isha më afër saj. Ai, me gjasë e kishte xigëluar me fjalë, por Arta e ngacmonte me fjalë provokuese "Tani është drekë, nuk është mëngjes". Më pas dëgjoheshin zënka gazmore mes tyre, deri tek qeshjet. Ajo i kërkoi të dilte me të diku. U vesh me shpejtësi me rroba provokuese. Pasi më dha një puthje të vakët, më sqaroi se ishte po ai djaloshi që pretendonte të martohej me të dhe se i duhej të dilte menjëherë. Nuk bëra zë, edhe pse nuk më konvenonte ndarja e menjëhershme nga ajo, pa bërë edhe një romancë, për të cilën prisja derisa të zgjohej. Nga larg u dëgjua zhurma e një motoçiklete megalomane. Ne dolëm bashkë nga apartamenti i Artës, ndonëse ndarazi njëri me tjetrin. Unë mora një pozicion të përshtatshëm për ta vëzhguar atë femër, në të cilën fillova të dashurohesha. Arta kërceu pas shpinës së një djaloshi të veshur me të zeza nga lëkura, ndërkohë që në qafën e tij vërehej një qafore e trashë nga ari. Ajo u ngjit për shpinën e tij, shtrëngoi trupin e gjerë dhe të fuqishëm të atij djali, i cili si me nguti ia shkeli makinës me dy rrota.
- Mmmmm... mallkimin e sjellin vetë femrat – mendoja me vete, edhe pse ndihesha i kënaqur me aventurën që përjetova me Artën.
Ndonëse kam ndenjur edhe disa ditë në atë hotel, Artën më kurrë nuk e pashë. Më vonë e kam kuptuar se kisha luajtur me zjarr, edhe pse nuk pendohesha. Po ta shihja edhe njëherë Artën, do e përsërisja sjelljen time, edhe sikur ta dija paraprakisht se kush është dhe me kënd ka punë.

“Mollë e ndaluar” – Nr. 69

Për shkak t’pidhit, e humba punën!

Kur më largoi shefi nga puna që bëja plotë pesë vjet, unë isha i demoralizuar tej mase. Mendoja se ishte bërë kiameti dhe se nuk do të gjej një punë të atillë, si ajo që kisha gjatë këtyre viteve, si nëpunës në një administratë të firmës së atij horri. Disa nga miqtë më thoshin se unë kam kapacitete më shumë se sa ai vend i punës dhe se nuk duhej të dorëzohesha aq lehtë, por duhej të kërkoja një punë, besa edhe më prestigjioze.
Pas ca muajsh, mblodha vetën dhe fillova të shikoja konkurset nëpër gazetat e përditshme. Një ditë, në të përditshmen “Lajm” gjeta një konkurs ku kërkohej një menaxher për administrimin e një ndërmarrjeje me nam në Prishtinë. Vendosa të konkurroj, edhe pse isha skeptik që do të më vjen radha mua të ulem në atë karrige, nga një vend rural, të cilin e ka harruar edhe zoti.
Në ditën e konkurrimit u paraqita në ndërmarrje, i lodhur nga rruga e gjatë dhe me një dozë shprese se nuk kisha udhëtuar kot deri në Prishtinë. Lash dokumentacionin dhe pasi iu përgjigja pyetjeve se si e shihja unë vizionin e menaxhimit, u ktheva në shtëpi.
Një ditë më cingëroi telefoni. Matanë linjës ishte drejtori i asaj ndërmarrje, i cili më njoftoi se kisha kaluar në rrethin e ngushtë të intervistës dhe se duhej të paraqitesha rishtas në firmë.
Me t’u paraqitur, drejtori më njoftoi për detajet e punës dhe për nevojat që ka ndërmarrja për menaxhment. E kuptova se unë isha i përzgjedhuri i tyre dhe fillova të ndihesha më komod. Më pëlqeu vizioni i tij që unë të filloja punën dhe për tre muaj do të merret vesh nëse do të jem personi i duhur, pas së cilës periudhë do pasonte kontrata.
Dolëm me drejtorin për të pirë kafe, sepse tashmë isha pjesë e ndërmarrjes.
- Të hënën do të fillosh punën, por kujdes se mund të pasojnë provokime nga kolegët që do ta kenë lakmi punën tënde. Kujdes edhe nga sekretarja jote personale, e cila vërtetë është zonjë se jo mahi – ma tërhoqi vërejtjen drejtori.
- Me rëndësi është suksesi i ndërmarrjes, të tjerat vijnë në konsideratë, vetëm nëse tepron koha – ia ktheva.
Si duket, drejtorit i pëlqeu diplomacia ime dhe ma shtrëngoi fortë dorën, para se të ndaheshim.
Të hënën u paraqita në punë, duke vëzhguar secilin kolegë me rezerva, ndërkohë që ata shtireshin sikur po u pëlqen që jam kolegu i tyre.
- Sa mirë që na vjen për ardhjen tuaj. Inshallah nuk jeni si ai që kishim më parë – më tha njëri prej tyre.
- Nuk e di se kush dhe çfarë ka qenë ai që flisni ju, por për mua do të mësoni që në mbledhjen e parë që do ta organizoj së shpejti – ia ktheva, pa dashur të komentoja se cilat janë principet e mia.
Sapo jam futur në zyrën time, nga një derë anësore u paraqit një femër rreth të tridhjetave, shtathedhur, me një kostum që i rrinte për mrekulli. Kishte fytyrë magjepse dhe mjaftë tërheqëse ishte në shikim, përmes syzave të saj me një kornizë të përzgjedhur me shije. Unë, edhe ashtu i pëlqej femrat që kanë kostum apo uniformë, sidomos ato me syze. Kjo femër ishte e kompletuar sipas shijes sime.
- Mirëmëngjesi shef! Jam Mirlinda, sekretare e ndërmarrjes, por nga sot, sekretare personale e juaja. Pra, jam në dispozicionin tuaj – më tha ajo, duke tingëlluar paksa provokuese. Nga përvojat e jetës isha mësuar që të jem skeptik me personat që i shihja për herë të parë. I tillë isha edhe me këtë zonjë që më ngacmonte në sedër, por që duhej të kisha kujdesin maksimal dhe të mbrohesha nga ndonjë kurth për të më larguar nga ajo pozitë.
- Më vjen mirë Mirlinda, edhe pse nuk e kam pritur të kem sekretare personale. Një ditë do të bisedojmë për detyrat tona dhe pozicionet tona – ia ktheva, ndonëse me pamjen e saj më flakëronte. E dija se pranë saj nuk do të mund të qëndroj shumë gjatë indiferent, por ishte fillimi dhe më duhej të tregoja kujdesin maksimal.
Ndenjëm vetëm pak në zyrën time dhe u desh që ajo të kthehej në sekretari, e unë t’i shikoja në detaje dokumentacionet që më rrethonin. Por, pasi shikova atë femër, truri më rrinte i bllokuar. I propozova që ditët e para t’i kalonim duke pirë kafe, ndërkohë që në zyrë të më raportonte për rrjedhën e punëve. Ajo pranoi me kënaqësi dhe bashkë zbritëm në bufe. Ajo më propozoi që të njiheshim në radhë të parë me njëri-tjetrin, e pastaj të flasim edhe për punën.
- Është mirë njëherë të njohim njëri-tjetrin, sepse kështu më lehtë do të komunikonim – më propozoi ajo.
- Në rregull, vërtetë është ashtu, por ja që unë njëherë po përtoj të flasë për veten. Fol ti krejt çka ke për prezantim, e pastaj të tregoj edhe unë – i thash, me qëllim që të mësoj se kush është kjo zonjë e re dhe mjaftë tërheqëse.
Mirlinda filloi të bëj prezantimin e saj, ku mësova se ishte 29-vjeçe, banonte në periferi të Prishtinës me vajzën e saj 3-vjeçe. Fëmija ishte fryt i një vizioni martesor me ish të dashurin e saj. Kishte mbetur shtatzënë me të dhe, përderisa priste që të lindte, ishin ndarë.
Kjo histori e kishte goditur shumë keq atë dhe e kishte bërë që të mos pranonte asnjë marrëdhënie me ndonjë mashkull tjetër. Bëheshin rreth tre vjet që ajo as nuk kishte puthur një mashkull, se lere më të kishte pasur diç më shumë.
Në këtë gjendje e gjeta Mirlindën, por si t’i besoja kur drejtori ma zuri atë në gojë dhe më tha që të kisha kujdes nga ajo.
Atë ditë shkova në shtëpi, por mendja më rrinte tek Mirlinda. Ngado që shkoja, ndjeja nevojën ta kem afër atë femër që ishte njëkohësisht ëndrra ime për ta takuar një të tillë. Të nesërmen kur shkova në punë, mezi prisja ta shohë Mirlindën. Ajo kishte ardhur para meje në punë dhe mu afrua e para, duke më përshëndetur. Më pyeti për ndonjë ndihmë që mund të më ofronte. Lëvizjet e shpejta të saj nëpër zyrë, më kostumin e saj bardh e zi, mi luanin mend nga koka. Edhe pse nuk grimohej, nën syze dalloheshin sytë që i shkëlqenin. Ecte, duke i lëvizur me delikates vithet e saj të ngritura dhe shumë mirë të formuara, edhe pse mundohej t’i fshehte nën veshjen serioze. Gjithmonë kishte qenë ashtu, e fshehur. Kur më afrohej pranë tavolinës sime, i zbulohej herë pas here vjedhurazi gjoksi, të cilit nuk duroja pa ia lëshuar sytë. Me gjasë, asaj i pëlqente kur e shikoja. Dukej se fakti që një mashkull e ndjente atë afër, e ngacmonte. Unë e kuptova këtë gjë dhe, në një moment, kur po ndaheshim, vendosa që ta ngacmoja. Përderisa fliste, duke qëndruar në këmbë para meje, unë e falënderova për ndihmën. I vendosa dorën mbi sup, duke ia përkëdhelur pak edhe qafën, me qëllim që ta afroja nga vetja për ta puthur miqësisht në faqe. E pashë që u shtangua e tëra, duke i ndrydhur pa kontroll ca letra që mbante në dorë. I thashë edhe njëherë “të faleminderit” dhe u largova ngadalë, duke e mbyllur derën pas meje. Atë ditë prisja gjithë kohën që të merrja ndonjë telefonatë nga ajo, por kjo nuk ndodhi. Më shkoi mendja se nuk kishte funksionuar strategjia që përdora ndaj saj.
Të nesërmen kur shkova në punë, kësaj here para saj, vërejta që dokumentet që kisha marrë një ditë më parë prej saj, nuk ishin të kompletuara. Një dokument kishte mbetur në sekretari, tek ajo. Hyra në zyrën e saj, por nuk e gjeta. Kërkova numrin e celularit të saj nga një kolege dhe i telefonova. E hapi menjëherë telefonin, por nuk foli asnjë fjalë.
- Alo... Mirlinda?... Është numri i Mirlindës ky, ju lutem? – pyeta, sepse fillova të dyshoj nëse ma ka dhënë ajo kolege numrin e saktë.
- Më pëlqen zëri yt në telefon... E dija që do më thirrje, sepse nuk t’i kam dhënë të gjitha dokumentet - me tha ajo, duke më lutur që ta prisja se do të arrinte për pak minuta.
E prisja me padurim që të shfaqej me veshjen e saj zyrtare, por kur arriti vërejta një ndryshim të vogël. Kësaj here këmisha ishte e zbërthyer për një pullë më shumë se dje, ndërkohë që, kur iu afrua tavolinës sime, ndjeva një aromë parfumi të shtrenjtë, të cilin nuk e kishte ditët paraprake. Ajo aromë ishte përzier me aromën e trupit të saj, e që mu përplas në hundë menjëherë dhe më eksitoi pa masë. Veshja, syzet dhe parfumi ishin tri gjërat që nuk mund t’iu rezistoj dot. Përderisa e vërejti ajo që sytë e mi vjedhurazi futeshin nën këmishën e saj te gjoksi i bardhë, i cili qëndronte i ngritur lart me krenari, ndërkohë që majat sikur tentonin ta shqyenin këmishën dhe të dilnin jashtë, unë vëzhgoja reagimet. Kësaj radhe ia kishte arritur ta thyej ngurtësinë artificiale që reflektoja para saj. Me pamjen që kishte sot, ajo më tërhoqi në vete dhe më theu të tërin. Nuk duroja dot... E ftova për darkë, pasi ta kemi përfunduar orarin e punës, gjë që pranoi pa hezitim.
Në mbrëmje u takuam para Teatrit Kombëtar, ku e pimë nga një kafe së bashku. Biseduam për gjëra që lidhen me punën tonë, ndërkohë që sytë nuk po ia shkoqja syve të saj, qafës, buzëve dhe gjoksit marramendës. Ajo e vuri re këtë gjë dhe nuk nguronte fare. Përkundrazi, herë pas here ajo e zbulonte edhe më shumë, herë njërin gji, e herë tjetrin, sikur dëshironte të më ekspozoj cilësitë që ka si femër, ndonëse ishte bërë nënë.
- Ti, Mirlinda, ke gjoks shumë të bukur... E din këtë? - mora guximin që ta nisja lojën, duke i thënë se është gjynah që i fsheh ata toptha të mrekullueshëm pas këmishëve të gjëra.
Ajo ngriti syzet, heshti për një çast, duke i përcjellë të gjitha lëvizjet e buzëve dhe syve të mi.
- Vetëm kaq të pëlqej?! Vetëm gjoksi?! – më pyeti si në formë proteste. U afrova më pranë saj dhe ia shtrëngova dorën, me të cilën ajo shtrëngonte gotën e ujit mineral mbi tavolinë.
- Më pëlqejnë edhe duart tua, Mirlinda... Më pëlqen ti e tëra, por unë nuk jam në gjendje të të fal dashuri – ia ktheva, duke u bërë si i gjynashëm.
Ajo u skuq për një çast dhe më pas mi lëshoi sytë dhe më pyeti troç se çfarë planesh kisha nesër, me që ishte dita e parë e pushimit të fundjavës. Unë i thash se asnjë punë nuk do të ishte më prioritare se takimi me të, gjë që ajo e mori si kompliment.
- Nëse je krejtësisht i lirë, do të doja të ik nga qyteti me ty. Kam shumë dëshirë që të dal në natyrë, ku do të dëgjoja vetëm cicërimën e zogjve – u shpreh me lirinë më të madhe Mirlinda, e cila më befasoi edhe mua për këtë vendosmëri.
Më pëlqeu tej mase dëshira e saj, të cilën e shprehu në mënyrë direkte. E bëmë plan që të shkoja dhe ta merrja nga shtëpia e saj në mëngjesin e së shtunës.
Në mbrëmje, nuk mundja të rri i qetë. Më mungonte ajo, ndërkohë që më kishte kapluar dëshira që së paku t’ia dëgjoja zërin. I telefonova, kinse për t’u marrë vesh më saktësisht për orarin se kur do të takoheshim. Pasi cingëroi dy-tre herë telefoni, u dëgjua zëri i saj, të cilin e kishte ndryshuar krejtësisht. Më tha se ishte shtrirë në shtrat dhe posa kishte dalë nga banja. Fliste me zë të ulët, sepse fare pranë saj flinte vajza e vogël.
- Më ngacmon në palcë zëri yt... Je shumë e ëmbël shpirt... Më duket sikur më pëshpërit në vesh - i thashë. Ajo heshtte dhe priste që unë t’i flisja edhe më tej fjalë të ëmbla. Vazhdova më tej me ledhatime përmes telefonit, duke i thënë që fakti se ajo ishte e shtrirë në shtrat, pa atë veshjen zyrtare, më bën të ndihem shumë i nxehtë.
- Çfarë mendimesh të sillen nëpër kokë – më pyeti me zë, edhe më të ulur. Ia dëgjoja frymëmarrjen e saj, e që më dukej sikur e kisha fare pranë.
Pasi e ngacmova edhe pak me fjalë të nxehta, ajo filloi të më ndjente pranë shtratit të saj, sikurse që e ndjeja unë atë. Mu lut që ta ndërpresim bisedën, sepse po ndihet në siklet. Por, unë nuk pranoja. Insistoja që të vazhdonim edhe më tej, sepse e dija që do ta sjell deri në orgazëm. Isha i sigurt, ngase nuk ishte kjo femra e parë që do të përjetonte orgazmën gjatë bisedës me mua. Më pëlqente kjo gjë, sepse gjithmonë e praktikoja me femrat tjera. Dukej qartë se edhe kjo do ta hante karremin. Në bisedë e sipër, arrita ta bind që të masturbonte, në momentin kur ma pranoi se kishte nisur të prekej nëpër trup, si dhe ta ledhatonte macen që ishte përndezur nga fjalët e mia. Pasi përjetoi orgazëm, folëm edhe aq kohë, sa edhe mua filloi të më kaplonte gjumi. E puthëm njëri-tjetrin përmes telefonit dhe e konfirmuam edhe njëherë orën se kur duhej të isha para shtëpisë së saj.
Të nesërmen Mirlinda kishte dalë me kohë para shtëpisë, pasi kishte dërguar vogëlushen tek nëna e saj në një lagje tjetër të qytetit. U nisem rrugës për Pejë, por që për asnjë çast nuk më shikonte në sy, nga “turpi” i mbrëmshëm. Kohë pas kohe e ngacmoja, duke ia prekur dorën. U ndalëm pranë një moteli, i cili ishte pothuajse i boshatisur. U nisem drejtë shkallëve, por që pa ndërprerë e mbaja për beli. Asaj po i pëlqente ky veprim, sepse shpesh mbështetej në supin tim. Pasi i kreva të gjitha procedurat, u futëm në një apartament, u ulëm për një çast mbi divanin e rregulluar për mrekulli. Pa u hamendur fillova ta përqafoja dhe ta puthja, fillimisht në ballë, në sy, në hundë, në faqe, në mjekër dhe më në fund ia afrova buzët te buzët e saj, ku hetova se mezi merrte frymë. I liroi buzët dhe priste qe t’ia puthja. E shtrëngova për beli, duke e tërhequr nga vetja. Ajo nisi të dridhej, ndërkohë që sytë i mbante të mbyllur. Më vonë filloi edhe ajo të më shtrëngonte dhe të mi kafshonte buzët. Mi futi duart nën këmishë dhe filloi të më ledhatoj trupin. Unë ia vendosa dorën mes këmbëve, ku ndjeva nxehtësi të madhe. Ajo vazhdonte te dridhej edhe më shumë, duke rënkuar. Pasi i hoqa rrobat e mia, ia vendosa duart mbi gjokset e saj të fortë si ftonj. Ajo digjej e tëra. Rënkonte, përderisa me njërën dorë i hoqi të gjitha leckat që i kishin mbetur në trup. Nisi të fliste me zë të lartë, duke më kërkuar që ta shtrëngoja fortë. Më puthte me epsh, ndërkohë që herë pas here ma kafshonte gjoksin. U shtrimë në krevat, ndërsa ajo mu ul sipëri. Filloi të më puthë nëpër trup, duke më thënë se më dëshiron të tërin.
- Të dëshiroj të tërin... mashkullin të cilin e dëshirova që në shikim të parë – më tha, pa e ndalur aksionin. Mi vendosi duart mbi gjoks, ndërsa me buzë filloi të më puthë kah stomaku. Arriti te “zona e rrezikut”, por që kari i ngrehur në maksimum u gjend midis gjinjve të saj. Ajo e priti me shume qejf ledhatimin që ia bënte kari gjinjve, ndërsa e vendosi njërën dorë në koqe dhe nisi t’i ledhatonte. Me dorën tjetër e mbështolli karin, i cili donte të eksplodoj.
- Ohhhh... sa i mirë qenka... Sa i fortë. Të ngjaka ty shpirt... Mmmm... Do ta ha të tërin si llokum – fliste Mirlinda, tashmë e përndezur deri në maksimum, ku më pas e mbështolli me buzë kokën e jaranit që ishte skuqur nga tendosja. Pas pak, i gjithë kari rrëshqiti brenda gojës së saj, e cila e thithte dhe e përpinte gjithnjë e më thellë. Kisha frikën se po shpërtheja nga nxehtësia e gojës së saj.
E ndërpreva... Ia hoqa kokën dhe e gjuajta në krevat. Ia ngrita këmbët mbi supe, ndërkohë që e kapa me dy duart për vithe. Ishte e tëra e rruar, por vetëm një tufë leshi e kishte lënë për zbukurim në breg. Buzët e pidhit i shkëlqenin nga lagështia. E futa kokën mes këmbëve të saj, ndërsa ajo mi vuri duart mbi kokën time, duke ma zhytur edhe më shumë. Sapo buzët e mija ia prekën fundin e barkut, ajo u përdrodh si bushtër. Fillova t’ia thithja klitorin, përderisa ajo rënkonte aq shumë, sa që dëgjohej edhe në korridorin e hotelit. Në një çast, ajo mu lut ta ndërprerja sepse nuk mund të duronte. Unë vazhdova dhe më egër, kur fillova të ndjej se si ajo dridhej nga orgazma. Bërtiti aq shumë, sa se kisha dëgjuar ndonjëherë asnjë femër tjetër.
Pas kësaj ndalova duke i shikuar nga poshtë reagimet e saj. Ajo ngriti kokën dhe duke më falur një buzëqeshje më tha se isha mashkull i ëndrrave të saj.
- O zot... s’e kam provuar kurrë këtë gjë – më tha. U ngrita me shpejtësi dhe u futa mes këmbëve të saj, të cilat mu mbështollën rreth belit.
Ajo vendosi dorën të kari, duke e vendosur atë në hyrje të pidhit, ku pa vështirësi rrëshqiti. Fillova tundimet ngadalë, për t’i shpeshtuar gjithnjë e më shumë. Koqet e godisnin me forcë mbi bythët e forta.
- Ohhhh... ashtu zemër... Më qij se jam e kallur... Ahhhh zemër çfarë kari paske, e ta hëngsha si llokum... Po digjem – gjëmonte ajo, pas çdo goditje që i jepja.
Ritmi u shpeshtua shumë, ndërkohë që edhe rënkimet e saj u bënë më të shpeshta dhe më të zëshme. Kur hetova se do të eksplodoj, u tërhoqa me shpejtësi, ndërkohë që ajo ma qiti gjoksin përpara, duke e shndërruar në mburojë ndaj llavës që dilte nga kari im.
- Ooooohhhh... mbrohu shpirt se eksplodova... Prite llavën time... Ooooohhhh... – bërtisja pa kontroll, derisa ajo mi shtrëngonte koçet që të nxirrte edhe pikën e fundit të llavës që buronte nga thellësia e karit.
Gjoksi i saj u bë qull, ndërkohë që sytë mi kishte ngulitur me admirim në fytyrë, për ta parë kënaqësinë që po përjetoja gjatë orgazmës. E mbështolli karin me dy duar dhe nisi ta lëpijë. Më pas e futi thellë në fyt. S’më la aspak të pushoja. U ngrit dhe mi ktheu bythët, duke kërkuar që t'ia fusja nga prapa. U futa me shpejtësi dhe nisa ta pompoja, ndërsa ajo futi dorën nga poshtë, kapi koçet dhe nisi t’i ledhatonte e t’i ndrydhte. Gjatë këtyre lëvizjeve, vapa që mbretëronte na nxiti të bëheshim qull nga djersët. Bytha e saj e bukur shkëlqente nga djersët, sikur ishte e gatshme për më shumë angazhim. Në atë çast ajo ndaloi, duke më kërkuar që të ndërronim pozicionin. U shtrira në shpinë, ndërsa ajo më kalëroi, duke u ngulitur në hurin tim. E futi me mjeshtëri brenda dhe përderisa filloi lëvizjet, e fërkonte me maja të gishtërinjve të hollë klitorin e saj. Unë vendosa duart në gjinjtë e saj, duke ia ndrydhur thelmat, gjë që atë e bëri të shpërthente në orgazma të njëpasnjëshme. U përplasë me forcë mbi mua, duke marrë frymë thellë. Nuk foli për disa minuta, kur më vonë më tha se do të më falte gjithçka që ka, si shpërblim për përvojat e para që po provonte me mua, e që po i sillnin kënaqësi të pa përjetuara ndonjëherë. Unë ende nuk kisha eksploduar, ndërkohë që më shkoi në mendje edhe një teknikë e re për të.
- Bash të gjitha do mi falje? - e pyeta, duke ia vendosur gishtërinjtë në bythë. Ajo shtangu për një çast, por megjithatë buzëqeshi ëmbël.
- Kam frikë se do të më dhemb zemër... Por, nëse e dëshiron ti këtë gjë, e provojmë. Vetëm dije se kurrë nuk e kam provuar këtë gjë – më tha, sikur me lutje.
Nuk prita më shumë... i kërceva nga pas, ia vendosa dorën poshtë barkut dhe pasi ia laga pak bythën, por edhe karin tim, nisa ta fus brenda. Ajo mblidhej dhe me thoshte që i dhembte. Pas pak përpjekjesh, kari filloi të rrëshqasë në bythën e saj të ngushtë. Ajo nuk ankohej më, ndërkohë që unë e zhyta deri në fund. E ngrita pak më lartë dhe nisa ta pompoja fortë. Si dukej, asaj tashmë po i pëlqente, sepse rënkonte nga kënaqësia.
Kur e ndjeva që po eksplodoja, ia bëra me dije, por ajo nuk lëvizte. Përkundrazi, mi kapi me forcë kofshët dhe më tërhiqte nga vetja. Nuk u përmbaja dot më dhe u derdha. Qëndrova brenda saj edhe për pak çaste, përderisa kari nisi të zbutej.
Na kishte zënë gjumi, derisa flisnim qetë. Në mëngjesin e së dielës u zgjuam vonë. Ishim të rraskapitur. Nisëm të përkëdheleshim me butësi, përderisa në sytë e saj pashë ca pika loti. Në fillim më revoltuan këta lot, sepse e kam mërzi kur femra qanë, pasi qihet. Por më vonë e kuptova se ajo kishte të drejtë ta bënte këtë.
- E din o zemër se ka tre vjet gati që skam bërë dashuri? Dhe ja, t’u dhashë e tëra ty, e që përjetova shumëçka që kurrë si kisha përjetuar. Me atë djalin që kishim në plan të martoheshim, bënim vetëm dashuri klasike, sikur baballarët tanë. As që bëhej fjalë për lëpirje, thithje, qirje në anus etj. – më sqaronte Mirlinda, e cila më la përshtypje sikur të ishte një virgjëreshë, edhe pse kishte lindur një vogëlushe.
Në vazhdim, pothuajse çdo ditë takoheshim. Shpesh flinte tek unë, ose unë tek ajo. Ndonjëherë shkonim në të njëjtin hotel, sa që personeli na priste sikur anëtarë të shtëpisë së tyre. Krejt kjo zgjati tre muaj, kur drejtori më kumtoi lajmin se unë nuk do të punoj më aty, për shkak se i jam dhënë sekretares, gjë që të gjithë e morën vesh, ndërkohë që administrata ngelte mangu. Erdhi koha kur edhe me Mirlindën u ndamë, sepse ajo kishte marrë kusht nga drejtori që, ose ta mbante punën ose mua. E ajo, që më donte aq shumë, kishte zgjedhur punën. Tani jetojmë larg njeri-tjetrit, ndërkohë që unë ende jam në kërkim të ndonjë vendi të punës.

“Mollë e ndaluar" - Nr. 69

E re, por e uritur gjithnjë për mashkull të fortë!

Një ditë i erdhi fundi kënaqësisë sime që kisha më një fqinj timin, i cili ishte dyfish më i moshuar dhe kishte grua e fëmijë. Krejt kjo kur nëna më zuri me të, derisa ishim në ekstazën më të fortë. Në atë çast, për herë të parë e urreja mamin, e cila, sikur të mos ishte femër, nuk më kuptoi fare pse isha ngulitur në hurin e xhaxhit Halit.
Sa shumë e dëshiroj tani që jam larg xhaxhin Halit, i cili ishte komshiu më i dashur për mua, edhe pse ishte shumë më i vjetër. Ai e dinte çdo imtësi për ta bërë të lumtur një vajzë të re, siç jam unë.
- I poshtër... Çka po i bën vajzës sime... Zoti të marroftë... Eja ti në shtëpi, kuçka e vogël... – bërtiste mami, pa e kontrolluar veten fare dhe me një zë, sikur të ishte e çmendur.
Nga ana tjetër, xhaxhit Halit si bëhej vonë. Edhe pse mami kapi telefonin për ta thirrur policinë, ai nuk lëvizte fare, bile edhe huri i kishte mbetur i quar përpjetë, e që e vëreja se edhe mami e lakmonte.
Pasi shkuam në shtëpi, mami më ndëshkoi, duke më mbajtur në burg shtëpiak, ndërsa kur dilja jashtë, gjithnjë isha nën përcjelljen e saj. Xhaxhit Halit nuk i kishin bërë asgjë, sepse ai vërtetë nuk kishte bërë asgjë! Unë isha nëntëmbëdhjetë vjeçare dhe dëfrimin me të e kisha bërë me vetëdeshirë. Kot mami ma qiti faqen e zezë në shesh. Ka mundur ta mbante si fshehtësi midis ne treve, e që ndoshta do ta shijonte edhe ajo karin e mrekullueshëm të xhaxhit Halit. Edhe kështu mua nuk do më ndal njeri, sepse unë jetoj për sex. Fundja, zëri i keq që më doli, ishte si një reklamë për mua se jam meraklie. Nga ajo ditë, secili mashkull mundohej ta kruante dhëmbin te unë.
Që kur u ndëshkova nga mami, unë nuk pashë kar me sy për disa muaj. Megjithatë, ajo nuk mundi të më lidh përgjithmonë për ushkuri të saj. Filloi ta qesë në harresë atë pamje të tmerrshme që përjetoi.
Një paradite, në shtëpi erdhi një burrë, i cili kishte të veshura rroba pune dhe në dorë mbante një çantë të vjetruar. Mu prezantua si mjeshtër i makinave larëse dhe më njoftoi se para dy javësh ishte ftuar nga mami im që ta riparonte makinën tonë, e cila kohët e fundit nuk funksiononte si dehej.
- E di zonjushë se kam ardhur shumë vonë, që kur më ftoi zonja e kësaj shtëpie, por kisha mjaftë punë dhe u desh t’i përfundoja me radhë – tha mjeshtri, i cili që në shikim të parë mu duk se ka vlera mashkulli dhe se nuk ishte shumë i vjetër.
Unë rrudha krahët, duke i thënë se nuk merrem me këto punë, ndërkohë që ia tregova banjën dhe i thash se mund të kryente punën e vet. Megjithatë, duke e parë se ai mashkull me muskuj të fuqishëm do ma heq pak “ndryshkun”, fillova ta provokoja. Fillimisht i ofrova një kafe, pastaj filluam muhabetin sa për t’u njohur se kush ishte dhe ku banonte. Pasi mora vesh se ai ishte fshatar, por që kishte një punëtori të këtij lloji në qytetin tonë, nisa edhe më shumë të angazhohesha që ta fus midis këmbëve.
- Mjeshtër... këtu paska shumë ujë! – i tregova, derisa isha ulur pupas dhe shikoja nën makinën larëse.
Pasi kisha të veshur një fustan të mëndafshtë dhe tejet të hollë, nga i cili vërehej se nuk kam fare brekë, sytë e atij mjeshtri donin të dilnin nga vendi, sa herë që unë shikoja diku tjetër dhe jo drejtë tij. Mora një leckë dhe fillova ta pastroja vendin ku ishte makina, jo pse më interesonte kjo, por doja ta marr pozicionin e një kafshe, ndërkohë që bythët i ktheva nga ai, në ballin e të cilit vëreheshin djersë nga sikleti. Sa më shumë fërkoja dyshemenë, aq më tepër fustani më rrëshqiste shpinës, duke mi zbuluar fillimisht kofshët dhe mëpastaj edhe vithet.
- Sa trup të bukur që paske moj engjëllushë... Mmmmmm... Mjeri unë që u plaka! – foli mjeshtri, i cili ma bëri të qartë se do e ngjyente pak në mua.
- I vjetër?!... Ti s’je normal... Je në moshën më të mirë, por nuk po e ditke këtë – iu përgjigja, por pa e kthyer fare kokën nga ai.
Përkundrazi, i shtoja lëvizjet që fustani të më ngrihej edhe më shumë. Vërtetë nuk e kisha vërejtur kur ai kishte rënë në gjunjë, por e ndjeva kur ma puthi kofshën, tashmë të zbuluar, e cila do ta kallte çdo mashkull. Unë ende nuk reagoja, sepse doja që krejt aksionin ta ndërmerrte ai, në mënyrë që mos të konsiderohesha fajtore, për çdo rast. Kur ai e pa se nuk po reagoj, filloi t’i zhvendos puthjet më afër pidhucit tim të zbuluar tashmë. Kur arriti në cak, filloi të ma fus lehtë gjuhën, më pas edhe të mi thithë buzët e lagura. Pas ca lëvizjeve dhe mjeshtërive të lehta, më rrëmbeu për bythë me dy duart dhe i futi me fuqi turinjtë, duke më lëpirë sikur një bishë e uritur.
- Ohhhh... sa mirë po e ditke se çka më pëlqen... Ahhhh... vërtetë qenke mjeshtër... – fillova të gjëmoja, kur mjeshtri nisi punën me tamam.
Ai vetëm se i shtonte aktivitetet e tij rreth pidhucit tim, duke u përndezur edhe më shumë nga fjalët e mia që e lavdëronin atë për punën që bënte. S’kishte faj i shkreti, sepse në moshën që kishte, mbi dyzet, shijimi i një pidhi nëntëmbëdhjetëvjeçar ishte vërtetë një premi e papritur për të.
Pasi më lagu e më bëri qullë, nxori karin me shpejtësi, duke ia drejtuar kokën drejtë pidhit tim. Por, kur e pashë se e kishte për mashalla, nuk u durova që mos ta rrëmbeja me duar, për të lozur pak me të. Ai u befasua nga veprimi im dhe filloi të gjëmonte si luani plakë.
- Uffff... Ashtu zogëza ime... Kjo më pëlqen... – filloi ta shprehte kënaqësinë që ia dhuroja.
Megjithatë, unë nuk ia fala shumë gjatë këtë kënaqësi, sepse isha e uritur që ta ndjej midis këmbëve atë kar, i cili ishte më i trashë se i xhaxhit Halit. E lëshova nga duart atë hu dhe ia ktheva bythët, duke i hapur paksa këmbët që të depërtonte sa më thellë. Mjeshtri ia vendosi me dorë gugjën e karit në pidhin tim, duke e fërkuar për buzët e tij për ta ngjyer në lëngjet e krijuara, në mënyrë që sa më lehtë të depërtonte në birën, jo edhe aq të gjerë.
Pas disa përpjekjesh dhe ndihmës që i jepja unë, duke i përdredhur bythët, kari i tij filloi të rrëshqasë, duke ma hapur birën deri në maksimum, kur edhe ndjeja ca dhimbje të lehta. Megjithatë, ky mjeshtër i makinave për larjen e rrobave, ishte njëkohësisht edhe mjeshtër i pidhit. Për mrekulli dinte të ma fusë deri në koqe, pa më shkaktuar dhimbje, duke ma zgjeruar birën, e cila për herë të parë pranonte një kar me përmasa kaq të mëdha.
- Ashtu mjeshtër... Ki kujdes, derisa ta bëj vendin... Pastaj do ta ketë më lehtë ky alet marramendës që paske... Lum gruaja që të ka për çdo natë... - i thosha, edhe pse ai bënte shumë kujdes edhe pa vërejtjet e mia.
Përsëri nuk u përgjigjej fjalëve të mia, por gjithnjë e më thellë trusej mbi bythët e mia të bardha, të forta dhe mjaftë mirë të formuara, sikur një pjeshkë që ende nuk është e pjekur mirë.
Pasi i bëri disa lëvizje brenda-jashtë, filloi të ulërisë dhe e nxori karin jashtë. Unë iu vërsula mbi të, duke e rrëmbyer me dy duart për ta tundur sa më shumë. Në atë çast ai u shtang i tëri, ndërsa nga maja e karit shpërtheu llava e parë e spermës, e cila me forcë më goditi në fytyrë. Kisha përshtypjen se më spërkati uji i vluar, kur filluan edhe currilat tjerë të spermës, por më të dobësuara se ato të parat.
- Aaaaahhhh... Ma shter krejt zogëza ime e ëmbël... Shtere se është mbushur shumë gjatë... Ooohhhh... – ulërinte ai, pa e vërejtur se kah po i vërviteshin llavat e spermës.
Pasi mbaruan llavat, me endje ia puthita buzët në majë të karit, duke i lëpirë edhe pikat e fundit të lëngut magjik, i cili buronte nga një kar, për të cilin do të sakrifikonte çdo femër që e din vlerën e kësaj pune.
Pasi e kemi mbaruar lojën, unë dola në kuzhinë për t’i sjellë një pije, sa për ta qerasur për punën që bëri në mua. Në atë çast ra zilja, ku unë shkova me vrap për ta hapur derën, por paraprakisht u kujdesa që të dukem normale dhe jo sikur të më kishte rrotulluar makina larëse në kazanin e saj me centrifugë.
Në derë ishte mami, e cila kishte përfunduar punën më herët dhe me habi shikonte këpucët e mëdha të një mashkulli.
- Kush është këtu? – më pyeti me habi.
- Xhaxhi Halit – iu përgjigja me kopili dhe ika brenda.
Ajo e shashtrisur hyri me vrap, por u habit kur nga banja doli mjeshtri me rroba pune. Ai i kërkoi falje fillimisht për vonesën, por i premtoi se makina do t’i punonte sikur një orë zvicerane, por se duhej të vinte edhe një ditë tjetër për t’ia montuar ca pjesë që do ta ruanin nga amortizimet e mëdha që bënte.
Mjeshtri u nis nga dera, duke ia lëshuar mamit në dorë një kartëvizitë, por që i premtoi se kësaj radhe nuk do të vonohej dy javë. Mami mu vërsul, duke më qortuar se pse nuk e kisha lajmëruar se ka arritur ai.
- E po tani... Ti ishe në punë dhe do ta braktisje punën pse ka ardhur ky zhyllan?! – ia ktheva me një gjuhë diplomatike, e cila e bindi se ky njeri nuk më ka interesuar fare për asi punë.

“Erotica” – Nr. 82

Çmenduria seksuale në fshat

Për herë të parë shkova tek tezja në fshat, pasi mbarova maturën. Jo pse unë dëshiroja, por ishte propozim i mamit, sepse ajo i mati e i çmati gjërat dhe më në fund më tha se kështu duhet të bëhet.
- Bijë... nuk ka rrugë tjetër. Pasi babai fitoi një pushim në det nga firma, ku ka të drejtë të shoqërohet edhe nga bashkëshortja, domethënë nga unë, pse të mos e shfrytëzojmë. Ashtu-ashtu, ne nuk do ta shihnim detin me sy, prandaj shko ti në fshat tek tezja, derisa ne të kthehemi – me tha nëna, e cila ishte e gëzuar tej mase për mundësinë që ia kishin ofruar në firmë babit.
Ndonëse nuk ma kënda, u desh të pranoja që të humbisja në atë fshat të largët dhe malorë, ku as dreqi nuk bënte vezë.
Të nesërmen u bëra gati dhe u nisa për në fshat, bashkë me një shoqen time të klasës, me të cilën isha katër vite rresht në një klasë në gjimnazin e qytetit. Prania e saj dhe fakti që edhe atje do të rrinim bashkë, paksa ma lehtësonte mërzinë. Unë nuk isha vajzë që kënaqet me pula, lopë, kuaj etj. Por, për mua ishin dy gjëra që i bëja me kënaqësi; mësimi dhe dashuria. Edhe në shkollë më njihnin si nxënëse të shkëlqyeshme, por edhe si “pidh i fortë”, siç i dëgjoja djelmoshat të komentonin për pamjen time.
Pikërisht këto komente të djelmoshave më shtynë që të mendoj edhe për jetën seksuale, përpos mësimit, të cilit i përkushtohesha tej mase. Njëkohësisht, pamja dhe forma e trupit tim, e cila përcillej me një bukuri të pa rezistueshme, mundësonin që edhe profesorët të më vardiseshin, se jo vetëm nxënësit.
- Ja, këtu banon tezja jote... Natyrisht edhe unë këtu banoj, por shtëpitë nuk i kemi aq afër – më tregoi me gisht Liria, shoqja ime e klasës, derisa minibusi iu afrua fshatit.
Ishte një fshat piktoresk, por i humbur fare në dynja. Nuk e kuptoja se si jetonin këta njerëz në një vendbanim kaq të vogël dhe kaq larg nga qyteti. Me t’u paraqitur në oborrin e tezes Hanemsha, vërejta se ajo mbytej nga punët e shumta që kishte. Në një qoshe lehte një qen, diku më larg pëllisnin lopët, kudo nëpër oborr shëtisnin pulat... Të gjitha këto kërkojnë përkujdesjen e njeriut.
- E mjera tezja, sa shumë punë po bejka këtu – mendoja në vete.
U desh që disa herë të thirr emrin e saj, për t’u paraqitur ajo më në fund para syve tanë. Ishte e veshur me ca rroba të pista, me të cilat punonte në ahur. Me trup dukej e mirë, por edhe fytyra i dukej e bukur, por shumë e skuqur. Ajo nuk bënte grim dhe dallavere të ndryshme, sikurse ne në qytet, por ishte krejt natyrale.
- Pa shihe, pa shihe se kush më ka ardhur... Ahaaaaa... E ke harruar krejt tetën moj Shkurta – fliste teta Hanë, derisa afrohej.
- E po... E din ti moj teta se sa obligimet i kemi ne në qytet! – desha të arsyetohem, sepse vërtetë kurrë nuk kisha shkelur pragun e saj.
Rrethanat kanë qenë të atilla që nuk ndiqeshim edhe aq fort. Megjithatë, i yti kurrë nuk mund të harrohet. Kurë-kurë, pa ia shkelur pragun, nuk ke qare.
Tezja na ftoi brenda, por Liria nuk pranoi. Më premtoi se do të vij pas ca orësh me një shoqe të saj, e cila nuk kishte ndjekur shkollën e mesme, por që fillimisht e ka obligim të paraqitet në shtëpi me kohë. Këtë e kishte rregull shtëpiak, e që çdo shkelje do t’i kushtonte shtrenjtë.
- O zot... Çfarë regjimi paska kjo – mendova për një çast në vete.
E vëreja edhe në shkollë se si rrinte kokulur dhe nuk argëtohej sikurse ne që jemi nga qyteti. Nuk e kuptoja fare këtë mënyrë të jetës, edhe pse e dija që secili do të pajtohej, nëse nuk do të kishte rrugëdalje tjetër.
Pasi i shkëmbyem ca llafe me tetën, ajo më tha se mund të pushoj pak, sepse rruga ishte e mundimshme për mua, ndërsa ajo do t’i përfundoj ca punë rreth kafshëve. Në ndërkohë Liria erdhi me shoqen e saj dhe mua mu qelën pak sytë. Mbetëm të vetmuara në një dhomë, unë, Liria, dhe shoqja e saj, Genta, e cila që në fillim më pëlqeu. Ishte një vajzë e pashme, me trup bombastik, fytyrë të lezetshme dhe sy të shkruar, që i qitnin xixa. Shihej qartë se kjo ishte copë e gjysmë, prandaj nuk ia kanë lejuar shkollimin, sepse do të bënte kërdi në qytet.
- Përshëndetje mike... Uaaaa, çfarë cope... – me foli Genta, e cila dukej të ishte e lirë dhe mjaftë llafazane.
- Përshëndetje Genta... Besoj se nuk kamë nevojë të prezantohem, sepse Liria më ka zënë ndonjëherë në gojë gjatë bisedës me ty, a po jo? – i thash, duke u munduar të paraqitesha sa më e ftohtë për fillim.
- Po si, po si... Më ka treguar se je pidhi më i mirë në shkollë! – ia tufi ajo, pa fije turpi që po fliste më dikë që për herë të parë e takonte.
- Mos ia zë për të madhe... Genta është e tillë... Gjynah që nuk pati mundësi të shkollohej – ia priti Liria.
Pavarësisht shprehjeve të saj, Genta disi mu fut në zemër menjëherë. Për herë të parë mu ngjall një dëshirë që ta përqafoja një femër, të rrija bashkë me të, të shtrihesha në shtrat dhe të flejë e mbërthyer për trupin e saj. Ajo, sikur mi lexoi mendimet dhe mu afrua e më përqafoi, sikur të ishim njohur me vite të tëra, por që një kohë nuk jemi parë. Për një çast më puthi ëmbël në qafë, pastaj në faqe, kur njëra prej puthjeve ishte fare pranë buzëve.
O zot... sa shumë e kam përmbajtur veten, kur në atë çast dëshiroja ta puthja në gojën e saj të lëngshme dhe shumë simpatike.
- Mezi kam pritur të të shohë, sepse Liria më ka folur shumë për ty. Më ka thënë që djelmoshat lëpiheshin sa herë të shikonin, ndërsa profesorët gjatë shpjegimeve, sytë i mbanin shpesh të ngulitur në trupin tënd – fliste Genta, ndërsa unë vetëm i shikoja buzët e saj se si lëviznin ëmbël.
- Më folur kah del shpirti, edhe ti s’po ma lëshojke rrugën ë?!... Më ke mahnitur edhe me trup edhe me bukuri, por edhe me aftësi komunikuese. Nuk e mendoja që një femër fshati mund të jetë kaq inteligjente dhe e fortë – i jepja komplimente Gentës, të cilat vërtetë i meritonte.
Ishte femra e parë që më bëri të mendoj për një aventurë, ndryshe nga që kisha përjetuar në qytet. Nuk e kuptoja vetën se pse më lindi kjo dëshirë.
Se edhe Genta e dëshironte këtë, u vërejt qartë. Sikur mos të ishte Liria me ne, ajo do më vërsulej menjëherë në përqafim dhe puthje. Këtë e dëshiroja edhe unë, por se më duhej të paraqitesha më e matur.
- Më falni, sepse mua më duhet prapë të shkoj në shtëpi... Kthehem përsëri, mos u merakosni – tha Liria, e cila dukej se e kishte kuptuar që ishte e tepërt në mesin tonë.
U mundova ta bind që të rrinte, ndërsa arsyetohesha se pse me këtë Gentën flisja më shumë se me të, por Liria ishte mike e mirë. Ajo dinte të sillej në çdo situatë dhe nuk hidhërohej, edhe nëse i thoja se duhej të më lente vetëm me ndonjërin nga djemtë e shkollës.
Liria doli, ndërsa teta Hanë ende merrej me punët e saj në ahur. Mbetëm të vetmuara unë dhe Genta në dhomë. Sapo u kthyem nga oborri, ku e përcollëm Lirien, Genta më shikoi në sy duke u buzëqeshur ëmbël dhe i shtriu krahët.
- Eja e dashur të të përqafoj përnjëmend, sepse ai përqafim para syve të Liries ishte fals – me tha kuçka fshatare, duke ma mbështjellë belin me krahët e saj të gjatë.
Sapo më shtrëngoi, filloi të më puthë në faqe disa herë, por që gjithnjë e më shumë i afrohej gojës sime. Në një moment, sikur një hajdute dhe me shpejtësi të madhe më puthi direkt në buzë. O zot sa shumë më joshi, sa që edhe unë e putha atë në buzët e shijshme katrore. Kjo i mjaftoi asaj që ta përsëris këtë, por që me mjeshtëri diti t’i shndërroj ato puthje në ndjenjën epshore, e që edhe trupi filloi të dridhej.
Pa vetëdije, ia mbështolla belin e hollë me muskulaturë të shtrënguar, duke e përkëdhelur ngadalë dhe me shije. Më pas i futa duart nën bluzën e hollë, për t’ia prekur lëkurën e bardhë si bora, e cila kurrë nuk ishte ekspozuar në diell.
- Uhhhhh... Sa e bardhë që je... Ta ha krejt trupin – i thash nga ndjenja e kënaqësisë dhe dëshirës që ta kisha krejt lakuriq në shtrat.
- Mi kap cicat e dashur... Mi shtrëngo... Shijoi se sa të forta janë – më urdhëroi Genta, veprim të cilin menjëherë e bëra.
Sapo dora i preki gjinjtë e njomë të Gentës, mu shfaq një dëshirë e pa rezistueshme që t’ia thithë majat. Ishte kjo një përvojë e parë për mua, por njëkohësisht edhe dëshirë e flaktë, e cila kurrë më parë nuk ka ekzistuar në kokën time.
- Oooohhhh... Thithi e dashur... Shtypi... Ndrydhi se janë të kallura – gjëmonte me zë të ulur Genta, nga frika se do na dëgjonte teta Hanë.
Nuk e kishim problem, nëse dikush do të na hynte në dhomë, sepse ne ishim në katin e dytë të shtëpisë, ku shkallet për tu ngjitur lartë ishin jashtë dhe shiheshin nga dritarja jonë.
Edhe për një kohë kemi qëndruar në atë dhomë dhe, pasi teta kishte mbaruar punët dhe u ngjit në dhomën tonë, ne vazhduam muhabetin, e përfunduam edhe darkën dhe tetës ia komunikuam dëshirën tonë.
Ishte një ide që unë të shkoja tek Genta për të fjetur, sepse atje do të argëtoheshim më mirë dhe më lirshëm. Ajo kishte kushte më të mira në shtëpi se sa teta Hanë, e cila nuk e kundërshtoi idenë tonë.
E tani, besoj se do e merrni me mend se si kemi kaluar te Genta gjatë natës. Megjithatë, ju premtoj se do ju tregoj krejt historinë ndonjë herë tjetër.

“Erotica” – Nr. 82

Në senduiq mes dy vëllezërve!

E di se atë që do t’ju tregoj, do të tingëllojë si rrëfim i një lavireje... Ju do të thoni se unë jam lavire. Por, nuk do të jeni as të parët dhe as të fundit që do të mendoni kështu për mua. Unë jam ajo që jam dhe nuk e konsideroj vetën si lavire, por si femër që di ta jetoj jetën... Din t’i shijoj gjërat më të bukura që na i ka dhuruar perëndia, si qenie të gjalla.
Aktualisht i kam 25 vjet, por si e tillë jam ndier shumë më herët. Kjo do të thotë se shumë më herët e kam shijuar kënaqësinë e sexit. Dhe... jo që e kam shijuar, por e kam stërshijuar. Për herë të parë kam filluar të bëj sex, kur i kisha 16 vjet. Më besoni apo jo, deri më tash, sipas një evidence që mbaj unë, më shumë se njëqind meshkuj i kam pas!. Kjo nuk është shumë, nëse krahasohem me një lavire të vërtetë!
Sidoqoftë, po kaloj në temën, për të cilën kam vendosur të rrëfehem publikisht. E kam fjalën për “herën time të parë”, kur u bëra tamam femër; Kisha frajerin tim, i cili ishte vetëm një vjet më i moshuar se unë. Ai ka edhe një vëlla, i cili është gjashtë vjet më i moshuar se unë. Një mbrëmje, ky i fundit organizoi një aheng në shtëpinë e tyre, duke e shfrytëzuar mospraninë e prindërve. Natyrisht, vëllai i tij, apo djaloshi im, më ftoi edhe mua. Kur kam arritur në atë shtëpi të njohur për mua, vërejta atmosferë, e cila shtëpinë e kishte shndërruar në çmenduri! Aty vallëzohej, pihej alkooli pa kontroll... Nuk arrija të kuptoja se kush-kujt po ia kap femrën për prapanicë, gjinj, flokë... Djaloshi im, Goni, filloi të pijë raki rrushi, ndërkohë që unë zgjodha një birrë të Pejës, sepse isha e etur tej mase nga vapa. Pas ca kohësh, e vërejta se Goni kishte filluar të dehej, prandaj i propozova ta qoja në dhomën e tij për të pushuar. Ai më shikoi drejt në sy, pa folur fare, por që unë e lexova shumë mirë se mendonte “Eh... tani është koha të të qij fortë”.
Shkuam në dhomën e tij, të cilën ai e kyçi, duke më thënë “për çdo rast”. Më rrëmbeu fuqishëm dhe filloi të më puthë edhe më fuqishëm... Më gjuajti në shtrat, duke më folur, sikur të ishte përdhunues: “Tash do të tregoj se çka është sexi”. Unë vetëm e shikoja, pa folur ndonjë gjë, sepse mendoja që do të gaboj me ndonjë shprehje e që atij nuk do t’i pëlqente në atë gjendje të dehur. Dëshiroja që sa më parë të ma fuste... Nuk dëshiroja kurrfarë paraloje, sepse isha bërë qullë nga shtypjet dhe ndrydhjet e fuqishme që mi bënte, derisa më puthte. Megjithatë, ai filloi ngadalë të ma heq bluzën, pastaj edhe gjoksoret... Filloi të mi thithë gjinjtë, pastaj u nis drejtë meskëmbëshit, i cili vuante për një freskim të fortë, apo thënë më shqip, ishte i kallur për një qirje “hard”.
Pasi më zhveshi të tërën, Goni me shpejtësi i hoqi të gjitha rrobat nga trupi i tij dhe qëndroi në këmbë, dukë më shikuar me stilin “mmmmm... nga t’ia filloj”. Edhe mua më pëlqeu, derisa e shikoja ashtu të zhveshur, duke e ledhatuar karin e pashëm, sikur ta gdhendte për aksion. Megjithatë, zjarri në mua, sa vinte e shtohej dhe, pa e kontrolluar veten, i thash: “Po hajde ma rras më se u dogja”. I shkreti Goni, mezi kish pritur të më gjuhej... Më hyri mes këmbëve dhe me nxitim kërkonte vendin se ku duhej ta fuste hurin e tij si të gomarit. Vërtetë më vështirësi e pranoi “peshku” im atë “hu”. Por, kur e pranoi të tërin, disi më ra terri në sy. Kisha një ndjenjë se po vdisja... Ishte hera e parë që po e shijoja mashkullin në brendinë time. Nuk ishte njëjtë sikur gjatë ledhatimeve që ndieja kënaqësi dhe dëshirë për t’u qirë, njëkohësisht. Por, deri në këtë çast nuk e bëja nga frika. Shpesh më silleshin nëpër kokë fjalët e mamit se këtë punë nuk duhet ta bëja për asnjë çmim. “Më paska marrë në qafë”, mendoja për mamin. Nuk di se si ta përshkruaj ndjenjën e asaj dite, kur edhe dhimbjet e tmerrshme ishin të këndshme.
Goni vazhdoi më pas ta fuste e ta nxirrte “aletin” nga brendia ime. Unë dridhesha e tëra, duke lëshuar edhe zëra të pakontrolluar, e që në një çast ai u detyrua të ma mbyllte gojën me shuplakën e madhe të tij, për t’i ndalur hingëllimat e mia që do t’i dëgjonin të gjithë të pranishmit në atë shtëpi. Megjithatë, ai vazhdonte me realizimin e dëshirave të kamotshme që kishte, por nuk u përmbajt gjatë. Më mbushi të tërën, edhe pse nuk do të duhej, sepse isha e papërgatitur fare. Megjithatë, pavarësisht pasojave, nuk u pendova për këtë gjë, sepse përjetova diçka që kurrë nuk do e harroj. Në brendi ndjeva një ngrohtësi... një vullkan, i cili më shkriu fare.

U veshëm me shpejtësi dhe u kthyem në dhomën e ditës, ku zhvillohej party. Qëndrova edhe pak me shoqërinë dhe më pas e luta vëllanë e Gonit që të më kthente në shtëpi. Luli pa asnjë fjalë u ngrit dhe i mori çelësat e veturës. Sapo jemi larguar nga shtëpia, ai kohë pas kohë mi ledhatonte flokët. Unë nuk bëja zë, e që ai e kuptonte së mund të vazhdojë më tej. Në një vend të përshtatshëm, Luli e ndali veturën dhe më pyeti, nëse do më pengonte që të më puthë. Nuk i thash asnjë fjalë dhe ai menjëherë më puthi, fillimisht lehtë, për të vazhduar gjithnjë e me më shumë afsh. Nuk mundja ta rezistoj, sepse vërtetë më kënaqte. Ishte shumë më mjeshtër se sa vëllaçkoja i tij Goni. Ai vazhdoi më pas të mi përkëdhel edhe gjinjtë, më pas të mi thithë thelmat, sa që unë e humba kontrollin. Iu vërsula aletit të tij me dy duar dhe me shpejtësi e nxora nga farmerkat e tij. Kur e kam pa... o zot sa i lezetshëm që ishte. E mbështolla me buzë, e më pas doja ta përpij të tërin. Ai ma futi dorën mes këmbëve dhe me mjeshtëri dinte të ma përkëdhelte “macen” time të përndezur, e cila sapo e kishte shijuar për herë të parë aletin e mashkullit, edhe atë të vëllait të tij.
Në një çast u ndjeva lavire, pikërisht pse këta ishin vëllezër, dhe i tregova se me vëllanë e tij kishim shkuar deri në fund. Për çudinë time, ai u përndez edhe më shumë dhe gjëmoi. Kopili e kishte ditur mirë se çka kishte ndodhur mes nesh, pak kohë më parë. Kur ai u përndez, më kaploi edhe mua një përndezje dhe në atë çast arritëm bashkë orgazmën.
U nisëm drejtë shtëpisë sime dhe rrugës u morëm vesh që të shkoja sërish në shtëpinë e tyre, për të parë se çka është kënaqësia e vërtetë. Edhe pse nuk doja të pranoja, një dreq nga brenda më thoshte “shko”. Kështu që një ditë, kur sërish iu mungonin atyre prindërit, pasi më telefonuan, pranova që të shkoja.
Sapo kam mbërritur, nuk mundja të besoja... edhe djaloshi im, Goni, edhe vëllai i tij, Luli, më rrëmbyen bashkë. Unë mbeta në senduiq... nuk dija më se çfarë të veproja. Kënaqësia e mundi karakterin dhe u bëra mbretëreshë në duart e dy vëllezërve. Ishte kënaqësi të ndjeje në trup katër duar, dy palë buzë dhe çka është më e rëndësishmja, dy hunj si të gomarit. Dy vëllezërit “brengoseshin” për kënaqësinë time, duke urdhëruar njëri-tjetrin se çka të më bënin.
Njëri ma ofronte hurin te goja, me të cilën argëtohesha këndshëm, ndërsa tjetri ma lëpinte për mrekulli “macen” time të njomë. Njëri ma fuste deri në rrënjë, tjetri mi thithte majat e gjinjve. Sapo më mbushte njëri dhe ma nxjerrke, tjetri menjëherë e fuste, derisa për pak minuta më mbushte edhe ai. Nuk di as vet sa shumë orgazma kam përjetuar. Isha e humbur fare, nuk dija më se kush jam dhe si quhem.
Këtë shoqëri e mbajtëm, përderisa mjeku e konstatoi se në mua po zhvillohej një foshnje, të cilën e dija se e kanë nisur dy vëllezërit, por ku e dija se kush ia ka qëlluar në cak.
Pasi jam pastruar, mu desh një kohë e gjatë që të rehabilitohesha, ndërkohë që këtë kohë e shfrytëzova edhe për të menduar se çfarë të veproja në të ardhmen.
Përfundimisht u binda se Goni nuk më donte për seriozisht, por vetëm si trup, prandaj edhe kishte pranuar që të më ndaj edhe më vëllanë e tij Lulin. Kjo më bëri që ta ndërpresë këtë lojë, por njëkohësisht më ndihmoi edhe fakti se familja e tyre ndërruan banesën në një qytet tjetër. Pavarësisht kësaj, unë nuk e mallkoj Gonin, e as vëllanë e tij, sepse ata më bënë që ta njoh vetveten.
Pas tyre vazhdoj kënaqësitë me meshkuj të ndryshëm, moshash të ndryshme, por gjithnjë përkujdesem që mos të më ndodh si me ta. Edhe e mbroj vetën edhe kënaqem, falë pamjes që kam, me meshkuj të përzgjedhur.

“Mollë e ndaluar” - Nr. 68

Femra është e krijuar për dëfrim!

Edhe pse me burrin kam marrëdhënie të shkëlqyeshme, një dreq më kishte hyrë në tru, duke mi ngacmuar për ditë e më tepër ndjenjat dhe dëshirat seksuale. Krejt fajin e kishte një vajzë e pashme, të cilën e takuam në parkun e qytetit, gjatë një shëtitje që bëra me burrin.
Rastësisht ma tërhoqi shikimin gjoksi i saj, përderisa ishte ulur në një karrige fillikat vetëm. Ajo sikur priste dikë, por që në mua u ngjallë një kërshëri që t’i shkëmbeja ca fjalë me të, vetëm sa për ta parë më afër. Burrit tim, Bujarit, i thash të shkonte në një shitore që të merrte ca pije, ndërkohë që unë do ta prisja aty në park, sepse sandalet me taka të larta mi vrisnin këmbët. Ai pa kundërshtuar iku drejtë shitores, e cila ishte përballë parkut.
- Përshëndetje bukuroshe – iu drejtova vajzës.
Ajo, pasi më shikoi paksa me habi, u buzëqesh dhe ma ktheu përshëndetjen. U ula pranë saj dhe fillova të flas lirshëm, sepse ishim femra dhe isha e bindur që nuk do të shkaktoja ndonjë skandal.
- A jemi parë ne më parë... A njihemi ne? – më pyeti vajza me një zë melankolik, sa që më shkriu të tërën.
- Jo... Vërtetë, nuk njihemi, por të pashë që je vetëm dhe t’u afrova – i thash, pa e hequr buzëqeshjen nga fytyra, të cilën e kam armën më të fortë për ta rrëmbyer çdo mashkull.
Pasi shkëmbyem ca fjalë, ia mbërriti Bujari dhe, pasi e përshëndeti edhe ai atë bukuroshe, u ul pranë meje. Ndenjëm edhe pak dhe unë e luta burrin që të na fotografoj me atë vajzën.
- Besoj se nuk ke gjë kundër ë ? – e pyeta atë, edhe pse e dija se ajo nuk do të kundërshtonte, sepse ishte vajzë e butë sikur pëllumbeshë.
- Jo, jo... Assesi – u përgjigj, duke ma qitur krahun qafës për ta marrë pozicionin, sikur të njiheshim shumë kohë.
Përkëdhelja e saj më rrëqethi trupin, gjë që më shtyri ta lodh burrin duke na fotografuar, vetëm që të përkëdhelesha sa më shumë. Herë e shtrëngoja atë engjëllushë për beli, e herë ajo mua. Herë e përqafoja, e herë ajo mua. Të gjitha këto veprime më eksituan, derisa ndjeva që isha lagur qull midis këmbëve.
Në përfundim, vajza më kërkoi që t’ia dërgoj fotografitë me e-mail, të cilin ma shkroi në një copëz letre. Me kënaqësi mora atë letër dhe u ndamë, gjithnjë duke shpresuar se do ta shtija në dorë atë femër të re, e cila nuk kishte më shumë se 20 vjet.
Në shëtitje e sipër, mendja më rrinte tek ajo. Eksitohesha duke imagjinuar se si do ja thithja gjinjtë e njomë dhe ajo të më ledhatonte mua, përderisa të ishim me veshje të brendshme seksi. Isha shumë e lodhur nga mendimet, derisa doja që edhe burrit t’i thosha se dëshiroj të provoj diçka te re. Fillova t’i flasë për atë vajzë, duke i thënë se ishte fantastike.
- Ahhh... Pse nuk jam mashkull?! – i thash Bujarit, i cili me habi më pyeti se pse e dëshiroja këtë.
I thash se imagjinoj që është diçka fantastike të përkëdheleshe me vajzat, t’iu hipje sipër dhe të bëje dashuri me to, duke u ngulitur thellë në trupin e tyre.
- T’i je iluzioniste... Unë mendoja se më shumë kënaqeni ju që jeni femra dhe që mashkulli sillet rreth trupit tuaj, sikur rreth një diçkaje të shenjtë – ma ktheu burri.
Qeshëm bashkë, por që e ndjeja se më mungonte diçka. Nuk e di pse më sillej nëpër kokë çasti kur u ndamë dhe unë e putha atë vajzë fare pranë buzëve, ku ndjeva butësi dhe ngrohtësi. Por, këtë ndjenjë nuk mundja t’ia tregoja burrit, nga droja se do të më gjykonte keq. Tek ajo vajza më rrinte mendja për çdo ditë, sepse nuk e shihja as në mesinxher, edhe pse e regjistrova sapo arritëm në shtëpi.
Një ditë, kur unë mendoja se nuk do ta takoja më kurrë atë vajzë, ndërkohë që burri ishte në punë, papritmas Vjollca, vajza që ma turbulloi mendjen, u fut në mesinxher. Menjëherë iu paraqita, gjoja se duhej t’ia jepja fotografitë.
- Ooooooo... përshëndetje zonjë. Po ku jeni që nuk po ju shoh online – më pyeti Vjollca.
U stepa nga emocionet, por që isha e vetëdijshme se duhej të tregoja maturi gjatë shprehjeve.
- Edhe unë të kam pritur të kontaktojmë, sa herë që hyja në mesinxher, por nuk të shihja – i thash.
Vjollca menjëherë më “ledhatoi” me komplimente, duke më thënë se jam zonjë e vërtetë dhe shumë tërheqëse dhe se burri im duhej të ndihej krenar që më ka për grua.
Eh... Këtu ma hapi rrugën që t’i shpalosja më lirë ndjenjat e mia ndaj saj. I thash se më ka pëlqyer aq shumë, sa që nuk e bej as gjumin rehat, nuk mund ta largoj nga mendja dhe se e imagjinoj ta kem pranë.
- Ooooooo... po ju qenkeni dashuruar në mua zonjë! Si është e mundur që të ndiheni ashtu ndaj meje?! – më shkroi në vazhdim përmes mesinxherit bukuroshja e ëndrrave të mia të krisura.
Ajo kërkonte që t’i tregoja edhe detajet se si e imagjinoja, gjë që u mundova të mos e shpalosja këtë, por që ajo më luti të jem e lirë ndaj saj.
- Vjollca... Po të shprehem lirshëm, e ti mendo çfarë të duash për mua. Më quaj të krisur, budallaqe, e përdalë apo si të duash. Unë nuk do të hidhërohem në ty, por edhe më tej do të ëndërroj.
I thash troç se çka më është pikur në kokë dhe se do ta dëshiroja pikërisht atë që ta ledhatoj dhe të ndjej ngrohtësinë e saj. I thash se ëndërroj t’ia kap ata gjinj si ftonj dhe t’ia thithë, duke zbritur gjithnjë e më poshtë stomakut, për ta futur kokën midis këmbëve që t’ia lëpijë atë pidhuc të freskët dhe të njomë.
- Ohhhhh... Zonjë... të ndjej se të kam afër – mu përgjigj Vjollca, duke më lënë gojëhapur dhe shumë të gëzuar që po më kupton dhe që po e dëshiron një lojë të tillë.
Pa humbur kohë, ia dhashë numrin e telefonit dhe e caktuam një ditë për takim, bash kur burri më pat paralajmëruar se do të udhëtonte jashtë qytetit me punë zyrtare. Vjollca u pajtua me planin dhe u ndamë nga biseda në mesinxher. Unë mezi prisja atë ditë, por që përgatitesha për çdo detaj, si në trupin tim ashtu edhe për veshjen që do ta mbaja.
Të mërkurën, ditën që do të më vinte mysafirja e dëshiruar, në mëngjes e përcolla burrin në rrugëtim dhe menjëherë dola në qytet për të përzgjedhur një veshje tërheqëse që do ta mbaja atë ditë. Bëra një dush me kujdes, hoqa çdo qime të tepërt nga trupi dhe u leva me krem qumësht, për të qenë lëkura më e butë. Kah mesdita, pikërisht në kohën e caktuar, ra zilja dhe para derës u paraqit Vjollca.
- O zot... Sa e bukur që më je zemër – e prita me fjalë të ngrohta.
- Edhe ju dukeni shkëlqyeshëm... Shumë më mirë se ditën që u takuam në park – ma ktheu ajo.
Derisa i zbathte sandalet me shumë rripa, unë e shikoja trupin e saj, vërtetë të bukur. Prapanica i shkëlqente nga forma e një molle, ndërkohë që gjinjtë i vareshin sikur dy ftonj të mëdhenj. Sapo është drejtuar nga unë, e përqafova me dashurinë më të madhe, ndërsa ajo më puthi ca herë në faqe, por puthjen e fundit ma bëri në buzë.
- Ahhhhh... Sa buzë të ëmbla që ke moj xhan. Megjithëse je e tëra si mjaltë - i thash, duke u ulur në karrigen e butë, ku gjithnjë ulesha vet, sepse kisha pamjen nga dritarja.
- More ti që po më dukesh sot... As që kam paramenduar se pas atyre rrobave që kishe atë ditë në park, fshihet ky trup i mrekullueshëm – ma ktheu komplimentin vajza që dukej të ishte shumë e emancipuar për moshën që kishte.
Pasi e shërbeva me pije, u ula pranë saj dhe e ftova edhe njëherë të më përqafonte. Ajo me përqafoi fortë dhe, për çudinë time, filloi e para të më përkëdhel ngadalë dhe me shumë ëmbëlsi. Më puthi me butësi femërore në buzë, e që mu duk një fantazi e vërtetë. Ma hoqi bluzën e hollë që kisha, duke ma ledhatuar pjesën e sipërme të trupit. U largua paksa nga unë dhe u zhvesh deri në brekë. U zhvesha edhe unë deri në leckat që kisha veshur enkas për të. Mu afrua dhe filloi të mi lëpinte dhe thithte gjokset, duke mi kafshuar ngadalë majat, të cilat ishin bërë të forta si gurë. Më ledhatonte dhe më puthte aq mirë, sa që kurrë nuk e kisha përjetuar atë ndjenjë nga një mashkull. Filloi të zbresë me puthje dhe ledhatime me gjuhë poshtë barkut, duke mi puthur dhe kafshuar ngadalë pjesët e brendshme të kofshëve. Unë gjëmoja, sepse më çmendte kur filloi të ma lëpij edhe bregun e pidhit. E ndjeja gjuhën e saj gjarpërore nëpër buzët e pidhit.
- Ohhhhh, zemër... sa shumë të kam ëndërruar të ma bësh këtë – flisja e hutuar dhe e humbur nga orgazmat që nuk i kisha përjetuar më parë aq shpesh.
Kur kalova në çmenduari, e kapa për flokë dhe e solla kokën e saj afër fytyrës sime, duke iu vërsulur me puthje të mbuluara me epshin e një femre dyzetvjeçare. Tani ishte radha ime që t’i tregoj asaj lezetin e vërtetë. Fillova ta lëpija të tërën, duke më joshur ndryshimi i trupit nga ai i burrave. Ia lëpija gjokset, e që i kishte më të mëdhenj se të mitë, ndonëse ishte shumë më e re se unë. Kjo më eksitonte edhe më shumë, sepse i kishte edhe më të fortë, me maja të vockla, por të fryra si bërthama e një pjeshke.
Përkëdheljet i zbrisja gjithnjë e më poshtë, duke synuar për herë të parë në jetë lëpirjen e organit seksual të gjinisë së njëjtë. Më pëlqeu kur e pashë se poshtë ishte e lagur qull. Fillimisht ngadalë, për të vazhduar gjithnjë e më me afsh, fillova të zhytesha në pidhin e saj të njomë. Ajo filloi të përdridhej si pëllumbeshë në duart e mia që ia kisha futur nën vithe, ndërkohë që me gjuhë gjarpëroja në pidhucin e saj të vogël.
- Ahhhhh, zonjë... qenke mjeshtër për pidh... Ohhhhh... sa lezet qenka – ulërinte çupa, përderisa përjetonte orgazmat e saj vajzërore.
Më pas unë u shtrina, ndërsa ajo më kalëroi, duke mi thithur gjokset. Më ishte futur si mashkull midis këmbëve dhe i fërkonim pidhat, sikur të dëshironim të futeshim brenda, por kot. Ne ishim femra dhe kënaqeshim me trupat tanë artistik, gjithnjë duke ledhatuar lëkurën e trupit, pa asnjë qime, siç isha mësuar tek meshkujt.
Deri në mbrëmje kemi provuar pozita të llojllojshme, por që na kënaqte ajo si numri 69, sepse edhe kishim pidh në gojë, edhe gojën në pidh.
Vjollca në fund ma pranoi se kishte ëndërruar të bëj dashuri me femër, sepse ishte joshur nga filmat pornografik që kishte shikuar me shoqe, sepse ende nuk kishte të dashur. Ndërkaq unë ia pranova se kot së koti më ishte tekur që të bëj dashuri me femër dhe se ajo ishte femra e parë konkrete, të cilën e kisha dëshiruar, që kur e takova në park.
Këtë lojë e kemi përsëritur disa herë, përderisa ajo u martua me një djalë që jetonte jashtë vendit dhe iku bashkë më të, duke më lënë me shpresë se kur të kthehej për pushime, do më kërkoj, ndërsa lidhjen do ta ruajmë përmes mesinxherit.

“Erotica” - Nr. 81

Zonja me përvojë e unë i virgjër!

Kanë kaluar shumë vite, prandaj koha është të rrëfehem për një aventurë dashurie, e cila kurrë më nuk më ndodhi në jetë, ndonëse ëndërroj të më përsëritet. I mbaj në mënd fjalët e pleqve kur thoshin: “Vera njëherë vjen kah dera”. Vërtetë u binda para një dekade, se çka të sillet rreth hundës njëherë, vështirë është të përsëritet. Fati im ishte që arrita ta shijoja deri në maksimum atë rast, për të cilin kisha dhënë gjithçka, që të më përsëritet edhe njëherë.
Ndonëse tani jam i martuar dhe kam fëmijë, e kujtoj me endje vitin 1997, kur për herë të parë e kuptova se çka është dashuria dhe çka është seksi i vërtetë. Si fshatar i pa dalë nëpër dynja, e kuptova se përpos sakrificës për të fituar para, që në atë kohë mendoja se është gjithçka në jetë, ekziston edhe diçka që të bën të ndihesh më i lumturi në botë, edhe kur nuk e ke në xhep asnjë metelik.
Në banesën që zura me qira në kryeqytet, ditët e para më dukeshin sikur të isha një i burgosur. Pata mësuar vetëm një rrugë... banesë – punishte. Mbrëmjeve ndihesha sikur i plagosur dhe mezi prisja të shtrihesha në krevat. Punën që ma kishte gjetur vëllai im i madh, nuk ishte punë, por një torturë e vërtetë. Megjithatë, duhej ta bëja sepse kjo ishte mënyra e vetme për të mbetur në kryeqytet dhe jo të kthehesha në fshat, për t’u marrë me bagëtinë dhe punët e fushës.
Një pasdite, derisa unë shtrihesha në krevat, sepse kisha lënduar paksa këmbën dhe kisha ca ditë pushim, më trokiti në derë një vajzë e pashme, për të cilën më vonë mësova se ishte banuese, nja dy numra më larg shtëpisë ku banoja unë.
- Mirë dita... Ju shqetësoj, ndoshta? – mu drejtua vajza.
Unë mbeta i stepur. Ishte kontakti i parë që kisha në kryeqytet me një femër si kjo. Nga të nxehti, pothuajse tërë trupin e kishte të zbuluar. Edhe aty ku kishte mbulojë, i shihej çdo gjë, sepse ai fustan që kishte veshur, ishte jashtëzakonisht i hollë dhe pa asnjë problem i dukej gjoksorja dhe brekët me tentene. O zot, mendoja në vete, ku e paska krijuar perëndia këtë femër kaq të formuar! Kishte këmbë të gjata, edhe pse vet nuk dukej të ishte më e gjatë se 170 centimetra. Vithet i dukeshin të lëmuara, pa asnjë gram celulit. Gjoksi, sikur donte ta shpërthente atë gjoksore të hollë nga mëndafshi. Për pak sa nuk më ra të fikët, sepse kurrë nuk kisha pasur femër në jetë. Isha i njomë dhe i virgjër, edhe pse kisha mbushur nëntëmbëdhjetë vjet. Jetë fshati më... Nëse nuk zbrazeshe me dorë, s’ta qante kush hallin, nëse je pjekur apo jo, para se të martoheshe.
- Unë jam Ganimetja... Nëna më dërgoi që të ju lus për një ndihmë të vogël. E di që ju punoni, por rastësisht ju pamë nga tarraca jonë se jeni sot në shtëpi – më trazoi vajza nga hutia që isha zhytur nga bukuria e saj.
- Po... Po... I lirë jam... Urdhëroni – iu përgjigja, disi duke belbëzuar.
Vajza e hetoi se m’i kishte marrë mënd, por si dukej i pëlqente kur mashkulli lëpihej pas saj. Pranoi të ulej për një çast, gjoja sa për të më treguar se çka i nevojitesha nënës së saj, por që me lëvizjet dhe përdredhjet e trupit, ma luante trurin nga koka. Herë vente njërën këmbë mbi tjetrën, e herë i ndërronte, duke ekspozuar gjithnjë e më tepër pjesën e brendshme të kofshëve. E gjora, nuk e dinte se unë kurrë nuk kam pas një femër aq të zbuluar dhe aq pranë vetes!
Pasi më sqaroi se nëna e saj kishte një punë fizike, të cilën e bën vetëm dora e mashkullit, siç u shpreh ajo, ikëm bashkë në drejtim të shtëpisë së tyre.
- Ja mami, ta prura këtë që kërkove – i tha Ganimetja nënës së saj dhe iku në dhomën e vet.
Me zonjën biseduam për ca dru, që ia zinin një cep të oborrit. Duhej t’i çaja dhe t’i palosja në bodrum, ndërkohë që ajo do më paguante mirë. E pranova atë punë, jo shumë me dëshirën se do të fitoja ca para, sa për faktin që të jem afër Ganimetes, në të cilën u dashurova që në shikim të parë. Përderisa nuk e shihja atë, sytë më iknin te nëna e saj, e cila dukej të ishte një zonjë që kujdesej shumë për trupin dhe pamjen e saj. Sikurse e bija, edhe ajo kishte veshur një fustan të hollë, i cili i mundësonte syrit tim që ta shikoj formën e trupit të saj. Fundja, unë nuk isha në gjendje që të zgjidhja shumë. Por, edhe i pa parë femër me sy edhe të kisha punë me këto hyjni, më bënte që të ndihesha më i lumturi në botë. Mjaftonte t’i shikoja, e në mbrëmje planifikoja t’i mëshoj me dorë.
Ato dru që kisha për detyrë t’i çaja dhe t’i palosja, nuk kishin qenë ndonjë gjë e vështirë. Por, zotnillëku i qytetarëve kuptohej pikërisht në këtë, ku asnjë gjë fizike nuk punonin, pos nëpër zyrat e tyre.
Përderisa unë punoja, në tarracë doli edhe Ganimetja, e cila bashkë më nënën më shikonin muskujt në pjesën e sipërme të trupit, të cilin e kisha lakuriq, dhe fuqinë që demonstroja me ato dru. Dukej qartë se pamja ime i joshte, pavarësisht pozitës që kisha si fshatar i thjeshtë dhe punëtor krahu.
- Eja pusho pak... Ganimetja të paska sjellë një lëng molle, i cili do të freskoj dhe do marrësh mjaftë vitamina – më tha zonja.
- Ç’i duhen këtij vitaminat... E sheh se sa i fortë që është – ia priti me shaka Ganimetja.
Ndenjëm një kohë së bashku, duke e shfrytëzuar kohën për t’u njohur më mirë, si fqinj të rinj që ishim. Unë iu sqarova tërë historinë time. Iu tregova se jam nga një fshat i thellë në jug të vendit dhe se kisha ardhur në kryeqytet për të punuar, sa për të fituar sadopak për nevojat e familjes. Ato e kuptuan se unë jam vërtetë i virgjër në çdo aspekt, por që gjithnjë e më tepër vërehej se iu pëlqente ky fakt.
Përderisa i palosja drutë në bodrum, zonja shpesh qëndronte pranë meje, duke më sqaruar se ku dhe si t’i vendosja ato dru. Shpesh ulej për të larguar ndonjë gjë nga ai vend, por që më kallte, kur bythët mi ekspozonte aq mirë, sa që i shikoja se si brekët i futeshin në të qarën e saj midis këmbëve. Duke u ankuar se në bodrum ishte freskët, shkonte lartë në dhomë, por sërish kthehej. Kur në përfundim e sipër të punës u duk përsëri në bodrum, vërejta se i kishte hequr brekët fare dhe gjatë përkuljes në tokë, qartë e shihja pidhin e saj përmes atij fustani të hollë.
O zot – mendoja në vete – kjo do më alivanos me këto sjellje. Nuk guxoja të bëja ndonjë veprim, nga frika se do të humbisja çdo shans, edhe pse e nuhata qartë se ajo dëshironte një koqe të mirë. Pas pak e thirri Ganimeten nga dritarja dhe i dha një detyrë, që të shkonte diku. Ky ishte edhe sinjali i qartë për mua se kishte ardhur koha që për herë të parë në jetë ta ngjyej karin, edhe atë shumë fortë!
- Ta pastrojmë pak këtë vend dhe e përfunduam krejt punën, sepse sytë mi qorronin çdo ditë këto tollovia midis oborrit – më tha ajo, e cila angazhohej me të madhe në pastrimin e dyshemesë së bodrumit, me gjasë, vetëm për të qenë më eksituese për mua me ato bythë gjigante.
Duke u ballafaquar me pastrimin, në një çast ajo mi mbështeti bythët për karin tim, i cili donte të fluturonte jashtë nga trajnerkat e holla që kisha në trup. Si duket, e hetoi mirë që aleti më ishte bërë dru dhe se nuk kisha çfarëdo aleti, por një topuz të fortë. Ajo e pa se nuk kisha ndërmend të bëj ndonjë “marri” dhe se isha frikacak në këtë drejtim, prandaj gjithnjë e më shpesh, kinse pa dashje, mi fërkonte bythët për kari. Mua më pëlciti truri dhe në një çast e rrëmbeva për vithe me dy duart.
- Sa e fortë që jeni moj zonjë – i thash.
- Vërtetë?! Të pëlqejnë bythët e mia? – më pyeti me një shprehje të kënaqësisë.
Edhe pse u skuqa i tëri, duart lëvizën pa kontroll mbi trupin e saj. Zonja, pa një e pa dy, më rrëmbeu karin, i cili ishte në botën tjetër.
- Ohoooooo... po ti paske alet se jo mahi – me tha, duke e nxjerrë me shpejtësi nga trajnerkat.
Kur e mori me dy duar, asaj i mjaftoi që të dorëzohej e tëra, duke u shndërruar në një bushtër dhe jo të ishte një zonjë intelektuale. Filloi ta lëmoj me mjeshtëri, duke e puthur kohë pas kohe kokën e tij, përderisa nuk e futi në gojë me afsh. Në atë çast unë eksplodova... nuk dija se çka po ndodhë me mua.
- Unë... Ohhhh... Unë nuk muj më... Ahhhh... – gjëmoja pa kontroll, duke dashur ta paralajmëroj zonjën që ta heq nga goja.
Ajo e kishte hetuar para meje se unë po eksplodoja, sepse mi mbante më një dorë koqet, ndërkaq me tjetrën e lëmonte karin, sa herë që e nxirrte nga goja. Shpesh e shikonte me admirim dhe e fuste me zell në gojë, sa që mendoja se do ma përpinte të tërin. Pavarësisht paralajmërimit që ia bëra, zonja e thithte edhe më shumë dhe e fuste gjithnjë e më thellë në fyt.
Nuk kisha rrugëdalje, pos ta lejoja që ajo të bënte çka të dëshironte me karin tim. Ishte mbretëreshë e kësaj loje të çastit, por të planifikuar shumë mirë nga ajo.
Pasi e përpiu tërë lëngun që shpërtheu nga koqet e mia, zonja e lëmoi edhe pak karin, duke ia puthur majën e kokës dhe menjëherë mi ktheu bythët, ku kërkonte që t’ia fusja fortë. I vuri duart mbi turmën e druve që sapo i kisha palosur dhe filloi t’i dridh vithet, duke shprehur padurimin që t’ia përmblidhja gjokun tim, i cili kurrë s’kishte shijuar ndjenjën e të qenurit në thellësi të femrës.
- Ohhhhh... Çuni im i lezetshëm... Ma rras të tërin... ma mbush pidhin që po digjet për një koqe si kjo e jotja – fliste ajo, duke më urdhëruar që ta qija fortë.
Fjalët dhe gjëmat e saj më eksitonin aq fortë, sa që mundohesha ta shqyej atë pidh të shijshëm zonje, e cila më bëri që ta harroja edhe Ganimeten, në të cilën më mbeti syri që në shikimin e parë. Fundja, me siguri se zonja e din më mirë “punën” se sa vajza e saj që dukej të ishte paksa më e ngurruar.
- Sa bythë të nxehta dhe të shijshme që keni zonjë! Më duket se po ma tretin karin, sepse... E dini... E dini... Unë... Unë kurrë në jetë s’kam qi – arrita t’ia thosha të vërtetën, e që zonja u shkri në ato çaste nga orgazmat që përjetonte, pasi dëgjoi se ma kishte “marrë virgjërinë”. Në atë çast unë eksplodova, sepse pidhi i saj ma shtrëngonte aq shumë karin, sa që mu duk se po ma thithte me gojë, sikur pak më parë që e bëri.
- Ohhhhh... Më qij fortë... Ma trus deri në fund... Më tund mirë çuni im i virgjër... Ashtu, ashtu – gjëmonte si pelë zonja, përderisa unë e mbushja me llavat që buronin nga thellësia e koqeve.
Pasi ia nxora nga pidhi, ajo ma rrëmbeu me duar dhe filloi ta thithë, ashtu i lagur që ishte nga orgazmat që përjetuam bashkë.
Pasi e përgatiti edhe për një turr, u dëgjua zëri i Ganimetes, e cila sapo kish hyrë në oborr. Zonja më urdhëroi që të vishesha shpejtë e shpejtë, por të mos dilja nga bodrumi, përderisa nuk do të qetësohesha nga entuziazmi që më pat kapluar.
Ajo u ngrit, lëshoi fustanin, i rregulloi flokët me gishtat e hollë dhe u nis drejtë Ganimetes, e cila po e thërriste.
Unë, pasi e mora veten, dola nga bodrumi dhe i raportova zonjës për punën e përfunduar. Në atë çast ia lëshova sytë Ganimetes, e cila, megjithatë, më nxiti që të lëpihesha. Zonja vërtetë më pagoi mirë, duke më dhënë edhe para shtesë, gjoja se punën e kam bërë “hakikat”. Nga ajo ditë, sa herë që zonja ndiente nevojë, më gjente ndonjë punë, sa që u bëra punëtor ndihmës i asaj shtëpie. Vonë e kuptova se ajo nuk kishte burrë fare, prandaj me ftonte shpesh. Por sot, ah... vetëm mund ta ëndërroj atë periudhë disamuajshe, sepse ndryshuan shumë gjëra, me fillimin e vitit 1998.

“Erotica” - Nr. 81

Ia kthej bythët secilit, por s’jam lavire!

Kur isha e pamartuar, një djalë në fqinjësi më ngacmonte çdo ditë. Unë si fshatare nga një zonë rurale e jugut të vendit, as që guxoja të mendoja për një aventurë seksuale, se lerë më të bëja këtë. Nga ana tjetër, në moshën 20-vjeçare më pat kapluar sikleti dhe nuk duroja dot pa mashkull. U dashke që t’i presë procedurat patriarkale, përderisa të bëhesha gruaja e dikujt që nuk do e njihja fare, deri në martesë.
Ishte fillimi i viteve të nëntëdhjeta. Kohë me krizën më të madhe financiare dhe aq më tepër dashurore. Megjithatë, unë në një festë ia lëshova sytë një djaloshi nga një fshat fqinj dhe, lidhje pas lidhjeve, e bëra atë për veti. E mashtrova lehtë që të më grabiste, gjoja se familjen e kam të vështirë dhe nuk do më fejonte për të. Ashtu edhe vepruam, disa muaj më vonë. Nata e parë ishte fenomenale, por paksa me droje, megjithatë. Ku e dija se si do t’i dukesha atij djali, i cili nga ajo natë e deri më sot është burri im! Pasi më kaluan ato ditë të para, gjatë të cilave ndjeja nga pak dhimbje, kuptova se nuk ishte edhe aq i fortë si mashkull. Kishte një penis të vogël, diku 13 cm. Unë gjithnjë e më tepër dëshiroja diçka që do të më mbushte plotësisht meskëmbëshin tim të etur në çdo çast për mashkull. Kaluan ca vite dhe ne i bëmë dy fëmijë. Atëherë ndjeja edhe më shumë nevojë për “diçka” të madhe.
Harrova të them se, para se të na lindnin fëmijët, burrit ia mbusha mendjen se nuk jetohet me familjen e tij. Prandaj, pasi u bë ai lesh me ta, vendosi të shkonim në kryeqytet. Aty gjeti një banesë shumë të mirë dhe në një lagje, paksa të fshehtë, sikur të më kishte pyetur mua. Vend fenomenal për ta shijuar unë atë që më mungonte kaherë, sidomos pasi linda fëmijët.
Një burrë, i cili kishte vetëm një fëmijë, ndërkohë që gruan e kishte jashtëzakonisht të shëmtuar dhe të trashë, ia vura syrin menjëherë. Nuk ishte kushedi se sa i bukur, por kishte një stil që më përshtatej mua. Buzëqeshja e tij, kur më përshëndeste gjatë “ndeshjes” nëpër shkallë apo edhe në shitoret, me flakëronte. Ai e kish nuhatur këtë ndjenjë time dhe filloi aksionin.
- Sa shumë më pëlqen, nuk e ke idenë. Do të dëshiroja të të kem vetëm njëherë, e pastaj le të vdesë – më tha prerazi dhe u largua.
Unë fillova të mendoja në çdo kohë për këtë “ofertë” nga ai. Ta pranoj, mos ta pranoj. Të nisi këtë lojë që dëshiroja shumë vite, apo jo! Do të ishte rrezik, apo jo!
Kaluan edhe ca ditë dhe ja, papritur u takuam me Demirin në bodrumin e ndërtesës, ku ne ruanim zarzavatet dhe drutë.
- Nuk është fer të mos më përgjigjesh. Nëse e meritoj, më qo në Rr. S. Por, më beso se ti më pëlqen dhe nuk e kam me të keq – më fliste pa ndërprerë ai, ndërkohë që afrohej gjithnjë e më pranë meje.
Unë vetëm e shikoja, por që goja mu frenua krejtësisht. E shihja se njëra do të ndodhte me mua, rreziku ose kënaqësia e shumëpritur. Megjithatë, qëndroja e stepur, përderisa ai mu afrua dhe ma hodhi krahun në sup, ndërkohë që fjalët nuk i ndalte. U bëra sikur pula në shi... as të tërhiqesha, as të qëndroja aty. Por, Demiri ishte ekspert i këtyre punëve. Më shikoi drejtë e në sy dhe mi ngjiti buzët për buzët e mia. Unë fillimisht nuk reagoja, por më vonë ia ktheva edhe unë, pasi harrova se ku ndodhesha dhe me kë. Më rrëmbeu për vithe dhe më ngjiti për trupin e tij. O zot sa i forte ishte... i fortë ishte edhe në mashkullorin e tij, sepse e vëreja kur më fërkonte mbi pantallonat e holla që kisha në atë çast. Nuk e di se kurë e kishte nxjerrë jashtë aletin e tij, por e hetova kur ma kapi dorën dhe ma shpuri në të.
- Ahhh... ky është kar – arrita të lëshoja vetëm këtë zë, i cili atij ia ndezi të gjitha dritat e gjelbra. Tani ai më nuk kishte aspak frikë, sepse unë humba fare në duart e tij. Me shpejtësi ma futi dorën mes këmbëve dhe filloi të më fërkonte. O sa shuplakë të madhe dhe të fuqishme që kishte. Ma kapi “peshkun” tim dhe filloi me mjeshtëri ta fërkonte, përderisa u bëra qullë. Në çastin kur më ktheu, për të ma futur nga mbrapa, u dëgjua dera e bodrumit dhe ne u ndamë më shpejtësi. Unë shkova në bodrumin tonë, e ai u fsheh diku që as unë nuk do e gjeja dot, se lerë më komshiu plak, i cili kishte zbritur për punët e veta.
Sapo është ngjitur ai plak i mallkuar lartë, Demiri doli nga vendi ku ishte fshehur dhe qeshte.
- E sheh se kenë ka na bëjnë hora e zezë – më tha, duke qeshur tamam si një dashnor i vërtetë.
Kjo fjalë e tij më bëri që mos të vazhdoj më tej, por i thash se mund të më vij në banesë të nesërmen në mbrëmje, sepse burri më shkonte për një dokument në fshat dhe do të qëndronte atje një natë.
Kështu edhe ndodhi. Sapo është qetësuar çdo gjë, ai erdhi në banesë dhe unë mbeta si qyqajkë. Nuk dija se çfarë të mendoja, vetëm se i “kërceva” si kuçedër në qafë. Ashtu e ngatërruar në të, u ndodha në dhomën time të fjetjes, të cilën do e ndaja për herë të parë me një mashkull tjetër.
Demiri mi hoqi ato pak lecka që kisha dhe, ahhhh... sa lezet filloi të më lëpinte. Këtë burri im kurrë nuk e bënte, për asnjë çmim. Ç’është e vërteta, unë kam parë nëpër filma, por edhe mua më është dukur si një veprim shtazarak. Por, ky komshiu më bëri që ta shijoj edhe këtë kënaqësi.
- Ahhhh... Nuk kam ditur se është kaq lezet... Ti qenke mjeshtër i pidhit... Ashtu... Ohhhh. – ulurisja si kudër.
Demiri fare nuk bënte zë, por vetëm llapërçiste edhe më fortë, e që mua më bëri të arrij orgazmën e parë. Në atë çast, mi ofroi te fytyra koçet e tija shumë të mëdha. E kapa për huri dhe për herë të parë putha majën e tij. As këtë me burrin nuk e bëja, thjeshtë, sepse këto veprime ai i konsideronte si anormale.
Nuk e di as vetë se si më kaploi dëshira që të përpij të tërin atë alamet kari, edhe pse nuk ishte e mundur, sepse ishte shumë i madh.
Sapo e kam mbështjellë majën e tij më buzë, Demiri eksplodoi. Për pak sa nuk ma mbushi gojën. Këtë nuk mundja ta bëja, që ta përpija atë lëng, por e tunda fortë me dorë, duke e parë për herë të parë se çka do të thotë vullkani i vërtetë. Me dorën tjetër ia ndrydhja koçet, e që Demiri lëshonte zëra të pakuptueshëm në atë çast.
- Ashtu... Shtrydhe... Nxjerrja lëngun... Ohhhh... – bërtiste komshiu im i dëshiruar në atë çast, më shumë se çdo gjë tjetër.
Pasi jemi shterë mirë e mirë, shkuam në banjë, ku edhe aty përjetova diçka për herë të parë. Sa me mjeshtëri dinte të më shkumoj dhe të më fërkoj tërë trupin, sidomos cicat dhe meskëmbëshin. Shpesh ma fuste gishtin në bythë, e që e kuptova se ai e dëshironte edhe këtë birë, por që nuk kisha guximin ta provoj.
Në një çast ma ofroi topuzin e tij afër pidhit, i cili shumë lehtë depërtoi në të. Shpesh e nxjerrke dhe ma fërkonte për bythë. Kjo më pëlqente, por kur tentonte të depërtoj, e tërhiqja, duke e lutur që mos ta bëj këtë.
- Ani zemër, ka kohë edhe për këtë. Do të shohësh se me kohën do ta përpijë edhe kjo birë – më pëshpëriste ai, duke qenë i sigurt se unë do të vazhdoj lojën me të deri në pafundësi.
E bëmë edhe një tur të lezetshëm në banjë dhe u shtrimë në shtrat. Fëmijët flinin rehat në dhomën e tyre, sikur të solidarizoheshin me mua. Shkova që t’i kontrolloja ata dhe ta qoja djalin deri në banjë, sepse ai dinte shpesh të ma fëlliqte shtratin, edhe pse kishte pesë vjet në bythë.
Me t’u kthyer në shtratin e burrit, ku tanimë kisha diçka shumë më të mirë se ai vet, Demirin e pashë duke e lëmuar rroçkën e tij, sikur të mos ishte shterë dy herë pakë kohë më parë.
- Ende je i uritur? – e pyeta.
- Po zemër... Ti nuk e ke idenë se sa bythë të shijshme ke. Mua më mungojnë ato bythë, sepse te gruaja ime as që i shikoj. Është krejt stërvinë – ma ktheu.
Në atë çast ndjeva keqardhje për gruan e tij, sepse jam paksa feministe. Por, megjithatë, vetveten e doja më shumë. Dëshiroja që ta shfrytëzoj deri në pafundësi këtë mbrëmje madhështore.
- Mi jep të lutëm ato bythë, se nuk po ngopem dot me to – më tha komshiu im i dashur dhe i uritur, por edhe goxha i fortë.
Ashtu si ishte i shtrirë, e kalërova mbi fytyrë, ndërkohë që unë u gjenda ballë për ballë me rroçkën e tij të fortë. Kësaj radhe, pasi e kisha larë mirë e mirë, me endje e lëpija, e fusja në gojën time të vogël, e që mi lodhte fulqitë. Vërtetë ishte kar i trashë, sa që habitesha se si po e pranon aq lehtë kjo macja ime.
- Ahhh sa mirë po e trajton këtë pisin tim, i cili po vuan për një gjë të tillë – thoshte ai, ndërkohë që iu vërsulke pidhit edhe më shumë, si i çmendur.
E vëreja se ai meritonte që t’ia trajtoj koçet dhe karin e mrekullueshëm edhe më mirë. Bile t’i bëj diçka që mua nuk më pëlqente, por që atë e përndezke shumë.
Pas ca kohësh, ai më kapi fuqishëm për bythë dhe më nguliti në kar. Oh sa lezet ishte kjo pozitë... E ndjeja thellë në brendi atë alametin e tij, ndërkohë që koçet më qëndronin si jastëk ndër vithe.
Pasi të gjitha këto pozita ishin të paprovuara ndonjëherë për mua, unë nuk duroja gjatë. Arrija orgazëm shumë lehtë, por që edhe Demiri eksplodonte. Sigurisht se as ai nuk i duronte pulsimet dhe shtrëngimet e pidhit tim, derisa u shtersha.
Me shpejtësi më ka shkulur nga kari, se ndryshe, unë isha lëshuar kënaqësisë dhe as që mendoja nëse do më mbushte brenda apo jo, edhe pse nuk isha fare e mbrojtur.
U gjuajtëm sërish në shtrat dhe për një kohë nuk flisnim. Në një çast ai e shikoi orën dhe mbet i shtanguar.
- Ueeee... paska ikur ora bre... Me duhet të shkoj tani se zoti e di se çfarë do më thotë gruaja – filloi të “pendohej” Demiri për kohën e humbur me ma.
- Fare mos shko, nëse e din që s’do ta hapte derën – i thash me shaka, duke ia tërhequr vërejtjen se, nëse kthehet prapë, nuk do ja hap derën.
- Je vërtetë fantastike zemër... Ti meriton shumë më tepër, por nuk e di pse ai qyqani yt nuk ta di vlerën – më tha Demiri, derisa po vishej me shpejtësi.
Nuk e di pse jam e tillë, por në atë çast më erdhi inat që mi tha burrit qyqan. Ndjeva një dozë faji, sepse burri im nuk e meritonte një grua të tillë, por ja që kureshtja më bëri të provoj diçka më shumë.
Kushedi, ndoshta një ditë do të ngopem me Demirin, por edhe më nja dy të tjerë që kam filluar së voni, dhe do t’i kthehem vetëm burrit!
Ndoshta.

"Mollë e ndaluar" - Nr. 68