Sa shumë e dëshiroj tani që jam larg xhaxhin Halit, i cili ishte komshiu më i dashur për mua, edhe pse ishte shumë më i vjetër. Ai e dinte çdo imtësi për ta bërë të lumtur një vajzë të re, siç jam unë.
- I poshtër... Çka po i bën vajzës sime... Zoti të marroftë... Eja ti në shtëpi, kuçka e vogël... – bërtiste mami, pa e kontrolluar veten fare dhe me një zë, sikur të ishte e çmendur.
Nga ana tjetër, xhaxhit Halit si bëhej vonë. Edhe pse mami kapi telefonin për ta thirrur policinë, ai nuk lëvizte fare, bile edhe huri i kishte mbetur i quar përpjetë, e që e vëreja se edhe mami e lakmonte.
Pasi shkuam në shtëpi, mami më ndëshkoi, duke më mbajtur në burg shtëpiak, ndërsa kur dilja jashtë, gjithnjë isha nën përcjelljen e saj. Xhaxhit Halit nuk i kishin bërë asgjë, sepse ai vërtetë nuk kishte bërë asgjë! Unë isha nëntëmbëdhjetë vjeçare dhe dëfrimin me të e kisha bërë me vetëdeshirë. Kot mami ma qiti faqen e zezë në shesh. Ka mundur ta mbante si fshehtësi midis ne treve, e që ndoshta do ta shijonte edhe ajo karin e mrekullueshëm të xhaxhit Halit. Edhe kështu mua nuk do më ndal njeri, sepse unë jetoj për sex. Fundja, zëri i keq që më doli, ishte si një reklamë për mua se jam meraklie. Nga ajo ditë, secili mashkull mundohej ta kruante dhëmbin te unë.
Që kur u ndëshkova nga mami, unë nuk pashë kar me sy për disa muaj. Megjithatë, ajo nuk mundi të më lidh përgjithmonë për ushkuri të saj. Filloi ta qesë në harresë atë pamje të tmerrshme që përjetoi.
Një paradite, në shtëpi erdhi një burrë, i cili kishte të veshura rroba pune dhe në dorë mbante një çantë të vjetruar. Mu prezantua si mjeshtër i makinave larëse dhe më njoftoi se para dy javësh ishte ftuar nga mami im që ta riparonte makinën tonë, e cila kohët e fundit nuk funksiononte si dehej.
- E di zonjushë se kam ardhur shumë vonë, që kur më ftoi zonja e kësaj shtëpie, por kisha mjaftë punë dhe u desh t’i përfundoja me radhë – tha mjeshtri, i cili që në shikim të parë mu duk se ka vlera mashkulli dhe se nuk ishte shumë i vjetër.
Unë rrudha krahët, duke i thënë se nuk merrem me këto punë, ndërkohë që ia tregova banjën dhe i thash se mund të kryente punën e vet. Megjithatë, duke e parë se ai mashkull me muskuj të fuqishëm do ma heq pak “ndryshkun”, fillova ta provokoja. Fillimisht i ofrova një kafe, pastaj filluam muhabetin sa për t’u njohur se kush ishte dhe ku banonte. Pasi mora vesh se ai ishte fshatar, por që kishte një punëtori të këtij lloji në qytetin tonë, nisa edhe më shumë të angazhohesha që ta fus midis këmbëve.
- Mjeshtër... këtu paska shumë ujë! – i tregova, derisa isha ulur pupas dhe shikoja nën makinën larëse.
Pasi kisha të veshur një fustan të mëndafshtë dhe tejet të hollë, nga i cili vërehej se nuk kam fare brekë, sytë e atij mjeshtri donin të dilnin nga vendi, sa herë që unë shikoja diku tjetër dhe jo drejtë tij. Mora një leckë dhe fillova ta pastroja vendin ku ishte makina, jo pse më interesonte kjo, por doja ta marr pozicionin e një kafshe, ndërkohë që bythët i ktheva nga ai, në ballin e të cilit vëreheshin djersë nga sikleti. Sa më shumë fërkoja dyshemenë, aq më tepër fustani më rrëshqiste shpinës, duke mi zbuluar fillimisht kofshët dhe mëpastaj edhe vithet.
- Sa trup të bukur që paske moj engjëllushë... Mmmmmm... Mjeri unë që u plaka! – foli mjeshtri, i cili ma bëri të qartë se do e ngjyente pak në mua.
- I vjetër?!... Ti s’je normal... Je në moshën më të mirë, por nuk po e ditke këtë – iu përgjigja, por pa e kthyer fare kokën nga ai.
Përkundrazi, i shtoja lëvizjet që fustani të më ngrihej edhe më shumë. Vërtetë nuk e kisha vërejtur kur ai kishte rënë në gjunjë, por e ndjeva kur ma puthi kofshën, tashmë të zbuluar, e cila do ta kallte çdo mashkull. Unë ende nuk reagoja, sepse doja që krejt aksionin ta ndërmerrte ai, në mënyrë që mos të konsiderohesha fajtore, për çdo rast. Kur ai e pa se nuk po reagoj, filloi t’i zhvendos puthjet më afër pidhucit tim të zbuluar tashmë. Kur arriti në cak, filloi të ma fus lehtë gjuhën, më pas edhe të mi thithë buzët e lagura. Pas ca lëvizjeve dhe mjeshtërive të lehta, më rrëmbeu për bythë me dy duart dhe i futi me fuqi turinjtë, duke më lëpirë sikur një bishë e uritur.
- Ohhhh... sa mirë po e ditke se çka më pëlqen... Ahhhh... vërtetë qenke mjeshtër... – fillova të gjëmoja, kur mjeshtri nisi punën me tamam.
Ai vetëm se i shtonte aktivitetet e tij rreth pidhucit tim, duke u përndezur edhe më shumë nga fjalët e mia që e lavdëronin atë për punën që bënte. S’kishte faj i shkreti, sepse në moshën që kishte, mbi dyzet, shijimi i një pidhi nëntëmbëdhjetëvjeçar ishte vërtetë një premi e papritur për të.
Pasi më lagu e më bëri qullë, nxori karin me shpejtësi, duke ia drejtuar kokën drejtë pidhit tim. Por, kur e pashë se e kishte për mashalla, nuk u durova që mos ta rrëmbeja me duar, për të lozur pak me të. Ai u befasua nga veprimi im dhe filloi të gjëmonte si luani plakë.
- Uffff... Ashtu zogëza ime... Kjo më pëlqen... – filloi ta shprehte kënaqësinë që ia dhuroja.
Megjithatë, unë nuk ia fala shumë gjatë këtë kënaqësi, sepse isha e uritur që ta ndjej midis këmbëve atë kar, i cili ishte më i trashë se i xhaxhit Halit. E lëshova nga duart atë hu dhe ia ktheva bythët, duke i hapur paksa këmbët që të depërtonte sa më thellë. Mjeshtri ia vendosi me dorë gugjën e karit në pidhin tim, duke e fërkuar për buzët e tij për ta ngjyer në lëngjet e krijuara, në mënyrë që sa më lehtë të depërtonte në birën, jo edhe aq të gjerë.
Pas disa përpjekjesh dhe ndihmës që i jepja unë, duke i përdredhur bythët, kari i tij filloi të rrëshqasë, duke ma hapur birën deri në maksimum, kur edhe ndjeja ca dhimbje të lehta. Megjithatë, ky mjeshtër i makinave për larjen e rrobave, ishte njëkohësisht edhe mjeshtër i pidhit. Për mrekulli dinte të ma fusë deri në koqe, pa më shkaktuar dhimbje, duke ma zgjeruar birën, e cila për herë të parë pranonte një kar me përmasa kaq të mëdha.
- Ashtu mjeshtër... Ki kujdes, derisa ta bëj vendin... Pastaj do ta ketë më lehtë ky alet marramendës që paske... Lum gruaja që të ka për çdo natë... - i thosha, edhe pse ai bënte shumë kujdes edhe pa vërejtjet e mia.
Përsëri nuk u përgjigjej fjalëve të mia, por gjithnjë e më thellë trusej mbi bythët e mia të bardha, të forta dhe mjaftë mirë të formuara, sikur një pjeshkë që ende nuk është e pjekur mirë.
Pasi i bëri disa lëvizje brenda-jashtë, filloi të ulërisë dhe e nxori karin jashtë. Unë iu vërsula mbi të, duke e rrëmbyer me dy duart për ta tundur sa më shumë. Në atë çast ai u shtang i tëri, ndërsa nga maja e karit shpërtheu llava e parë e spermës, e cila me forcë më goditi në fytyrë. Kisha përshtypjen se më spërkati uji i vluar, kur filluan edhe currilat tjerë të spermës, por më të dobësuara se ato të parat.
- Aaaaahhhh... Ma shter krejt zogëza ime e ëmbël... Shtere se është mbushur shumë gjatë... Ooohhhh... – ulërinte ai, pa e vërejtur se kah po i vërviteshin llavat e spermës.
Pasi mbaruan llavat, me endje ia puthita buzët në majë të karit, duke i lëpirë edhe pikat e fundit të lëngut magjik, i cili buronte nga një kar, për të cilin do të sakrifikonte çdo femër që e din vlerën e kësaj pune.
Pasi e kemi mbaruar lojën, unë dola në kuzhinë për t’i sjellë një pije, sa për ta qerasur për punën që bëri në mua. Në atë çast ra zilja, ku unë shkova me vrap për ta hapur derën, por paraprakisht u kujdesa që të dukem normale dhe jo sikur të më kishte rrotulluar makina larëse në kazanin e saj me centrifugë.
Në derë ishte mami, e cila kishte përfunduar punën më herët dhe me habi shikonte këpucët e mëdha të një mashkulli.
- Kush është këtu? – më pyeti me habi.
- Xhaxhi Halit – iu përgjigja me kopili dhe ika brenda.
Ajo e shashtrisur hyri me vrap, por u habit kur nga banja doli mjeshtri me rroba pune. Ai i kërkoi falje fillimisht për vonesën, por i premtoi se makina do t’i punonte sikur një orë zvicerane, por se duhej të vinte edhe një ditë tjetër për t’ia montuar ca pjesë që do ta ruanin nga amortizimet e mëdha që bënte.
Mjeshtri u nis nga dera, duke ia lëshuar mamit në dorë një kartëvizitë, por që i premtoi se kësaj radhe nuk do të vonohej dy javë. Mami mu vërsul, duke më qortuar se pse nuk e kisha lajmëruar se ka arritur ai.
- E po tani... Ti ishe në punë dhe do ta braktisje punën pse ka ardhur ky zhyllan?! – ia ktheva me një gjuhë diplomatike, e cila e bindi se ky njeri nuk më ka interesuar fare për asi punë.
“Erotica” – Nr. 82
No comments:
Post a Comment